سحرگه مرغ دل زد این ترانه کشید از سینه، آه عاشقانه همی از شوق دل می‌کرد پرواز سخن از عشق شه بنمود آغاز همی خواند این غزل در باغ و گلشن که عید شاه شد، چشم تو روشن! عجب روزی است این روز مبارک! بر او خوانید یاسین و تبارک همه جان‌ها بر او سازید قربان که آمد در جهان، شاه جهانبان 🍂