دوباره کوچه کوچه دلم پر شده از عطر وجود شما کاش می‌شد در کنارتان بود. کاش می‌شد فرار کرد از همه نیرنگ ها و ناپاکی ها و بدی های روزگارمان... کاش می‌شد دوباره با حضورتان غبار از دل های آلوده یمان بزداید... کاش باز هم میزها سنگر شوند و لباس های مجلل، همان لباس های خاکی و زیبا دلم گرفته از این همه رنگ و ریا اصلا بهتر است بنویسم. دلم لک زده برای سادگی... برای نور خدا... برای  شهدا... ..و فقط می‌گویم این منم  در راه مانده ای بی پناه و پرو بال شکسته ای که بی حضورتان توان پرواز ندارد https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1