❣ کجایند آنان که در صحنه پیکار، شمشیرهاشان را از غلاف بیرون کشیده ، هر گوشه از میدان را دسته دسته و صف به صف فرا می گرفتند؟
آنان جوانمردانی بودند که در پایان هر مصاف از بقاء زندگانی بازگشته از کارزار سپاه خود ، شادمان نمی شدند و از بابت مرگ سرخ کشتگانشان از کسی تسلیت نمی خواستند ، چشمانشان از شدت گریه خوف بر درگاه جلال ربویی به سفیدی گراییده ، شکم هاشان بر اثر روزه داری لاغر گشته و پوست لبانشان بر اثر مداومت بر دعا و ذکر حق خشکیده.
رنگ رخسارشان از فرط شب بیداری زرد گشته و غبار فروتنی و تواضع چهرهاشان را پوشانده آنان برادران من هستند که از این سرای فانی سفر می کنند پس سزاوار است که تشنه دیدارشان باشیم و از اندوه فراقشان انگشت حسرت بر لب بگزیم .
🔅برگرفته از کلام امیرالمومنین امام علی (ع) - نهج البلاغه - کلام ۱۲۰
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣