✍️✍️روشنگری یا تحریک جنسی به بهانه صحنه های جنسی یا خصوصی زوجین در سریال ایرانی تاسیان و ..... نمایش صحنه های عاشقانه یا اشاره های جنسی در برخی سریال‌های ایرانی همچون تاسیان، در نگاه اول شاید صرفاً تلاشی برای جذب مخاطب به نظر برسد، اما در لایه‌های عمیق‌تر، این موضوع ریشه در یک واقعیت فرهنگی و روانی دارد: سکوت و تابوی (ممنوعیت) سنگین درخصوص صحبت پیرامون مسائل جنسی در ایران. وقتی گفت‌وگو درباره روابط جنسی در فضای رسمی جامعه – چه در آموزش و چه در رسانه – جایی ندارد، این موضوع ناخودآگاه خودش را در قالب‌های غیررسمی و گاهاً غیرعلمی بازتولید می‌کند. یکی از این قالب‌ها، سریال‌هایی هستند که تلاش می‌کنند با طرح مستقیم یا غیرمستقیم این مسائل، توجه مخاطب را جلب کنند. اما مشکل اصلی این‌جاست که این بازنمایی‌ها معمولاً نه بر پایه دانش روان‌شناسی و تربیتی، بلکه صرفاً با انگیزه تجاری و جذب تماشاگر انجام می‌شوند. در نتیجه، سریال‌ها بیشتر از آنکه آگاهی ایجاد کنند، صرفاً زخم‌های قدیمی را باز می‌کنند و بدون آن‌که راهی برای درمان نشان دهند، مخاطب را با احساساتی متناقض و گیج‌کننده تنها می‌گذارند. این رویکرد می‌تواند تصویرهای نادرست، اغراق‌شده یا مخدوشی از روابط جنسی در ذهن مخاطب – به‌ویژه نوجوانان و جوانان – بسازد و بر سلامت روانی آن‌ها اثر منفی بگذارد. واقعیت این است که وقتی اطلاعات درست از مسیر درست به مردم نمی‌رسد، میدان برای اطلاعات نادرست و افراد غیرمتخصص باز می‌شود. در نبود آموزش علمی و فضای سالم برای گفت‌وگو، تصویرهایی که از طریق این سریال‌ها به جامعه منتقل می‌شوند، می‌توانند باعث سردرگمی، اضطراب، و حتی گسترش باورهای غلط درباره بدن، روابط و جنسیت شوند. در پایان، اگر قرار است درباره مسائل جنسی در رسانه‌ها صحبت شود – که بدون شک لازم و مفید است – این کار باید با آگاهی، مسئولیت و نگاه درمانگرانه انجام شود. در غیر این صورت، تنها چیزی که باقی می‌ماند، زخمی‌ست که باز شده ولی هیچ‌کس سراغ درمانش نرفته است. #یادداشت_های_یک_روانشناس https://eitaa.com/kolbehh_ir/6487