🔰 «غزه» جایی که نان رؤیاست و شهادت رهایی 👤 #سید_محمد_امین‌آبادی 🔸هر صبحی که خورشید در نوار غزه طلوع می‌کند، چیزی جز گرسنگی بیشتر، فروپاشی بیشتر و حسی عمیق‌تر از ناامیدی به همراه ندارد. بیش از سه ماه است که بیش از 2 میلیون نفر در دل فاجعه‌ای بی‌سابقه زندگی می‌کنند؛ قحطی واقعی به تمام معنا، در میان جنگی بی‌رحم، محاصره‌ای بی‌امان و سکوتی نابخشودنی از سوی جامعه جهانی بر مردم غزه تحمیل شده است. 🔸قحطی در غزه دیگر صرفاً حس محرومیت نیست؛ به واقعیتی روزمره بدل شده است که در صحنه‌هایی چون بی‌حال شدن مردم از شدت گرسنگی در خیابان‌ها آشکار می‌شود.کودکان، زنان، سالمندان، هیچ‌کس در امان نیست. با چشم‌های خود دیده‌ایم که بدن‌ها روی پیاده‌روها می‌افتند و جان‌ها بیرون از ویرانه‌های نانوایی‌ها یا در صف‌های کمک‌رسانی -که هرگز چیزی تحویل نمی‌دهند- از دست می‌روند. 🔸بهای هر کیلو آرد از ۳۰ دلار فراتر رفته و قیمت هر کیلو شکر به بیش از ۱۳۰ دلار رسیده است. بیشتر مواد غذایی یا به‌کلی نایاب‌اند یا آن‌قدر کمیاب که گویی وجود خارجی ندارند. تراژدی فقط در قیمت‌ها نیست، بلکه در نبود کالاهای ضروری است. مردم نه تنها پولی برای خرید ندارند بلکه دیگر چیزی برای خریدن نیز باقی نمانده است. نه روغنی مانده، نه برنجی، نه نانی حتی یک قوطی تُن ماهی هم پیدا نمی‌شود. 🔸مناطق به‌اصطلاح «امن» مانند شمال رفح به مناطق مرگ تبدیل شده‌اند. غیرنظامیانی که از شدت گرسنگی به این نواحی پناه می‌برند تا شاید کمکی بیابند، هدف حمله قرار می‌گیرند. 🔸بر اساس گزارش سازمان ملل، نیروهای اسرائیلی از اواخر ماه می(خرداد) تاکنون بیش از هزار فلسطینی را در حالی که برای دستیابی به کمک‌های غذایی تلاش می‌کردند، کشته‌اند. ده‌ها نفر هر روز کشته می‌شوند. همان‌گونه که «مارتین گریفیث»، رئیس پیشین کمک‌های انسان‌دوستانه سازمان ملل هشدار داده است، این قحطی عامدانه «بدترین جنایت قرن بیست‌و‌یکم» است. 🔸شاید دردناک‌ترین تصویر از این فاجعه، تصویر نوزاد خردسال، «یحیی النجار» بود که تنها چند ماه داشت و بر اثر سوء‌تغذیه شدید جان باخت. بدن کوچک او به استخوان‌هایی تبدیل شده بود که تنها پوستی شفاف بر آن کشیده شده بود صحنه‌ای ویرانگر، که در برابر چشمان جهان و در قلب فلسطین رخ داد. 🔸در خیابان‌ها، دیگر کسی توان راه رفتن ندارد. مردم بدن‌های خود را به زحمت روی زمین می‌کشند. ضعف به‌حدی شدید است که پاهایشان دیگر تحمل حمل آنها را ندارد. چهره‌ها گود افتاده‌اند، جان از آن‌ها رفته است. کودکان به اسکلت‌هایی بدل شده‌اند. مردها رنگ‌پریده و لاغر، در سکوت سنگینی استخوان‌های خود را با زحمت روی زمین می‌کشند. 🔸غزه امروز: شهری بی‌نصیب از روشنایی، ساکنانی در انتظار پایان. آن‌ها معجزه نمی‌خواهند؛ فقط اندکی نان، کمی دارو، و ذره‌ای کرامت انسانی می خواهند. جهان می‌بیند و می‌شنود، اما هیچ نمی‌کند؛ گویی زندگی ما ارزشی برای زیستن ندارد. ما برای ایجاد حس ترحم نمی‌نویسیم، بلکه حقیقت را چنان که هست گزارش می‌دهیم غزه در حال نابودی از طریق گرسنگی است و... و در برابر چشمان جهانیان نابود می‌شود. 🔺نویسنده: احمد عزیز خبرنگار ساکن در نوار غزه 🔻منبع : میدل‌ایست آی #نگاه https://kayhan.ir/001K5U