🟡🟢 لمعه؛ رساله پیش پا افتاده فقهی؟ 🖌استاد مرتضی ترابی 🔺کتابهایی مانند شرح لمعه را ما کتاب اجتهادی نمی دانیم و آن را "گزارشی"می دانیم. فکر می کنیم که کتاب مهمی نیست. انگار که داریم رساله عملیه می خوانیم. در حالی که این گونه نباید باشد. اگر شرح لمعه خوب و با عنایت خوانده شود، طلبه باید احاطه ای بر فقه پیدا کند و یک نیمه مجتهد متجزی شده باشد، چون شهید ثانی در این کتاب هر جا مطلب مورد اتفاقی نبوده یعنی جای کنکاش و بررسی داشته وارد میدان شده و در سطح خیلی بالایی نظرات هر دو طرف را مطرح و قول مختار را تقویت کرده است. اگر این، قوه اجتهاد شخص را تقویت نکند، پس چه راهی برای آن است؟ این در صورتی است که واقعا بخواند و روی استدلال هایش فکر کند. در حالی که شرح لمعه خوان مانند این است که یک عبارتی را خوانده است بعد می آید مکاسب و کفایه هم همین طور، و از این جهت که یک روالِ این طوری شکل گرفته، فاجعه است. (*) منبع: پایگاه اینترنتی نشست دوره ای اساتید دروس عالی و خارج حوزه علمیه قم ╭────────────╮ 📚 کانال میراث علمی سلف؛ 🆔 @mirath 🌐 https://mirath.blog.ir 📨 @hm1370 💰 شماره کارت اختصاصی جهت نذر علمی: 6037697632370752 ╰────────────╯