از تخته سیاه تا پرده نقره ای به مناسبت هفته معلم
معلمی» بهمثابۀ یک حرفه، فارغ از سویههای آموزشی، حائز قابلیت نمایشی هم است و همواره در جهان سینما و ژانرهای گوناگونِ آن، دراماتیزه و بازنمایی شده است. موقعیت دراماتیک معلمی به ماهیت شغلی آن نیز باز میگردد که همواره در ارتباط با دیگرانی که نامشان دانشآموز است
در لوکیشنی به اسم کلاس و مدرسه تعریف شده و به همین دلیل به قصه و داستان راه میدهد، چنانکه میتوان بسیاری از مفاهیم، موقعیتها و تجربههای حسی و عاطفی انسان را در درون مناسبات این حرفه ردیابی و روایت کرد. این روایتها فقط در سینمای داستانی و رئالیستی یا سینمای مستند رخ نمیدهد بلکه صنعت پویانمایی و سینمای انیمیشن یا نمایشهای عروسکی هم بسیاری از قصههای خود را با مدرسه و کلاس و معلم گره میزنند. نمونۀ بارزش در سینمای ایران، فیلم «شهر موشها» به کارگردانی سینمایی محمد علی طالبی و کارگردانی عروسکی مرضیه بروند است که از دل برنامۀ تلویزیونی «مدرسه موشها» بیرون آمد. از سوی دیگر قسمتهای زیادی از مجموعۀ تلویزیونی «قصههای مجید» هم به تجربههای مدرسۀ مجید و خاطرات تلخوشیرینی بود که او از ارتباط با معلمهایش پیدا میکرد. حتی هنوز خیلیها اکبر عبدی را به برنامه «بازم مدرسهام دیر شد»
https://moallempress.ir/?p=35788
https://eitaa.com/moallempres
کانون تربیت اسلامی