گاهی هم به خودت سر بزن!  حالِ چشمهایت را بپرس دستی به سر و روی احساست بکش؛ رو به روی آیینه بایست وبگو که با همه ی کاستی های جسمی و روحی، تو را بی بهانه و عاشقانه دوست دارم؛ برای خودت وقت بگذار، با مهربانی دستت را بگیر و به هوای آزاد ببر، نگذار احساس تنهایی کنی، نگذار ابرهای سیاه، چشمهایت را از پا دربیاورد...‌ مطمئن باش، هرگز کسی نزدیک تر از تو برای اصلاح تو پیدا نخواهد شد…!