نشاط و شادابی امری نیست که فقط در قسمتی از زندگی لازم باشد بلکه این مسئله در زندگی عبادی ما نیز به شدت لازم است علامت این امر آن است که بعد از عبادت توصیه به سجده شکر شده است تا با این کار اختیاری بودن و اجباری نبودن آن اعلام شود نشاط و شادابی در زندگی اجتماعی ما نیز بسیار ضروری است زیرا به ارتقاء روابط اجتماعی ما کمک می کند. این امر در روابط خانوادگی نیز اهمیت به سزایی دارد. اگر در خانواده خدمات زیادی به همسر و فرزندان داشته باشیم اما به جهت مغموم بودن نشاط لازم را نداشته باشیم خللی ایجاد کرده‌ایم که جبرانی ندارد، زیرا بسیاری از خدمات و کارهای ما در خانواده اگر از طریق ما صورت نگیرد از طرق دیگر قابل جبران است اما اگر نشاط لازم از طریق ما در خانواده ایجاد نشود جبرانی ندارد چگونه می توان نشاط را در زندگی جاری کرد؟ تاکنون متوجه شدیم شادی و نشاط امری ضروری است و کسل بودن نوعی شیطنت است. مشکلات گذشته و نگرانی‌های آینده نباید مانع نشاط و سرور‌مان شود امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: «ما فات مضى و ما سيأتيك فأين قم فاغتنم الفرصة بين العدمين‏» من لا يحضره الفقيه، ج ۳، ص ۵۵۶ گذشته گذشته است به همین جهت نباید بابت آن غصه خورد، از طرفی آینده نیز هنوز نرسیده است بنابراین قیام کن و فرصت را غنیمت بشمار مسلمان علی الدوام با نشاط و شاد زندگی می‌کند ، یکی از عواملی که در روایات توصیه به آن شده است و سبب شادابی می‌گردد ، دائم‌الوضو بودن است. در روایات به شادابی‌ای توصیه شده که موجب انجام تکلیف به بهترین و کامل ترین نحو شود نه بد‌مستی و طغیان و غفلت @nabkotah110 کانال نکته های ناب