محبّانی که نه با یزید همراه شدند و نه به امام حسین(علیه‌السلام) یاری رساندند، به عمق دین راه نیافته بودند؛ چون بصیرت نداشتند و کوردل بودند. برای آن‌ها امام، فرزند پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و بندۀ بسیار خوب خدا بود. اما به این حقیقت دست نیافته بودند که امام، واسطۀ فیض و وسیلۀ ارتباط با خداست. نمی‌فهمیدند او هر کاری کند، خدایی است و هر دستوری بدهد، از فرمان الهی جدا نیست. تصور می‌کردند امام هم مثل هر کس دیگری ممکن است اشتباه کند. اینگونه بود که در برابر قیام امام، سکوت کردند و همراه نشدند.
این خطر ما را هم تهدید می‌کند. حضرت حجت(عجل‌الله‌فرجه) تمام نور الهی را ظهور خواهد داد؛ اما آن کس که به بصیرت و تفقه در دین نرسیده باشد و سطحی‌نگر باشد، نمی‌تواند آن نور را تشخیص دهد.
@nabkotah110 کانال نکته های ناب