غمی، مصیبتی، ترسی، دلشوره‌ای و ... همه‌ی جانت را در پنجه کشیده و می‌فشارد! آنقدر که گاهی فکر می‌کنی نفست بند آمده و بدنت دیگر تابِ اینهمه درد را ندارد! اینجور وقتها، آدمیزاد دلش میخواهد حرف بزند... با کسی‌که دردش را بفهمد، به او حق بدهد، و برای خلاصی‌اش، آستین بالا بزند! و امام سجاد علیه‌السلام، دعای ۲۲ صحیفه را، برای همین لحظه‌هایمان طراحی کرده‌اند! چند فرازش را که مینوشی، حس میکنی در سرازیری آرامبخشی افتاده‌ای که می‌تواند تا مقصدی امن، هدایتت کند! اللَّهُمَّ لَا طَاقَةَ لِي بِالْجَهْدِ دلبرم ؛ من نه طاقتِ سختی دارم وَ لَا صَبْرَ لِي عَلَى الْبَلَاءِ و نه صبری برای تحمل بلا وَ لَا قُوَّةَ لِي عَلَى الْفَقْرِ و نه توانی که فقر رو تحمل کنم فَلَا تَحْظُرْ عَلَيَّ رِزْقِي پس روزی منو قطع نکن وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى خَلْقِكَ و منو به کسی واگذار نکن بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي ، وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي فقط خودت کارهای مربوط به منو بعهده بگیر و کفیل من باش و ....... استاد محمد شجاعی @nabkotah110 کانال نکته های ناب