وظيفه ي پدر و مادر است كه محيط امن براي رشد كودك فراهم كنند و دم به دقيقه به سراغ كودك نروند و نظرات خود را به او تحميل نكنند وقتي محيط امن نباشد،كودك بی اعتمادمیشودويك حصار ذهني امن براي خودش درست مي كند وبه درون آن ميرود كودك احساس مي كند كه آن بيرون ناامنه،منودوست ندارن ونميخوانم كودك مي رود به درون قلعه ي تنهايي ناشي از ناامني بعد ما ميگيم كه اوتيسم دارد يا بيش فعال است و كمبود توجه دارد يا ناهنجاري رفتاري دارددرحالی که نا امن شده است نا امني تأثير مستقيم بر يادگيري دارد. ذهن در حالت اضطراب نمي تواند ياد بگيرد ذهن به شكل دايره است وقتي ناامن مي شود، اين دايره كوچك مي شود تا كاملاً بسته شود مهمترين عامل ايجادامنيت،اقتداراست يك مادر مقتدراست كه مي تواندبه كودكش امنيت دهد،اگر مادر مقتدر نباشد نمي تواندامنيت دهد و ناامني خودش رانیزبه كودك منتقل مي كند وقتی از کودک انتظار برود فقط بچه خوبی باشد، شلوغی نکند، به حرف بزرگ‌ترها گوش کند، مخالف حرف پدر و مادر حرفی نزند، عصبانی نشود و... در نظر بگیرید همین کودک چند سال بعد که می‌خواهد وارد جامعه شود و با دیگران ارتباط برقرار کند چه اتفاقی خواهد افتاد، نوجوان و جوانی که توان بیان خواسته‌های خود را ندارد، نمی‌تواند نه بگوید، از دیگران خجالت می‌کشد و چنین شرایطی چقدر می‌تواند آسیب‌زا باشد. کودک و نوجوان شما باید در خانه اجازه حرف زدن، ابراز احساسات داشته باشد، در مورد کارها به خصوص مسائلی که به خودش مربوط است نظر بدهد و از پیشنهادها و مخالفت‌هایش استقبال شود، اگر کودک و نوجوان شما می‌تواند به شما «نه» بگوید این را به عنوان یک ویژگی مثبت و سازنده در نظر بگیرید، نه اینکه سعی کنید کودکی حرف‌گوش‌کن بار بیاورید. كار با كودك يك كار راهبردي است. كاري كه امروز انجام مي دهيم 15 سال بعد نتيجه اش را خواهيد ديد بهمین دلیل بایدآرام با انگیزه، پشتکار و صبر جلو برویم @nabkotah110 کانال نکته های ناب