انسان،با تداوم نماز شب و تهجّد و عبادت هاى شبانه، مى تواند به مقامى از كمال و صفاى نفس و قرب به خدا برسد كه چشم و گوش و دست خدايى پيدا كند (جز حق نبيند، جز حق نشنود و جز حق، عمل نكند) و به آنجا برسد كه هر دعايى كند، مستجاب گردد.
كسانى كه در مقامات علمى و معنوى و دينى به جايى رسيده‌اند، از سحرخيزها بوده‌اند.
در سحر، آمادگى فكرى و روحى و امكان ارتباط با خدا بيشتر است.
پرتوی از اسرار نماز، ج۱، ص۲۱۱
@nabkotah110 کانال نکته های ناب