وقتی برای اولین‌ بار مرتکب گناه یا خطایی می‌شویم، ناراحتیم و عذاب وجدان داریم. این نشانه‌ای از طرف خداست تا زودتر علاج واقعه کنیم و خود را درمان نماییم. اگر به این ناراحتی بی‌توجهی کنیم و دوباره در میدان گناه بیفتیم، دیگر برایمان عادی می‌شود و بدون ناراحتی و درد مرتکب آن خطا می‌شویم. این مسئله تا جایی پیش می‌رود که کم‌کم از خطایمان، خوشحال هم خواهیم بود و با توجیه‌های گوناگون، خودمان را دربارۀ انجام آن گناه برحق می‌دانیم! پس بدانیم اگر هوای نفس، علف های هرزه را در خاک انسانیت ما می‌کارد، خداوند با ندای وجدانمان آن را وجین می‌کند؛ به شرطی که به آن ندا پاسخ مثبت دهیم و اجازه ندهیم مزرعۀ جانمان، به جای ثمردهی اسماء الهی، صفات شیطانی را پرورش دهد @nabkotah110 کانال نکته های ناب