نیمه شعبان و قول ها ! ده دقیقه طلایی! برای خودمان کُنجی دست و پا کرده ایم و شروع می کنیم : قرآن ، مناجات ، زیارت ، اشک و توسل و... یک به یک را می خوانیم و دل می دهیم و لبریز از صفا می شویم ، چقدر حسِ نزدیکی به آن آقای غائب از نظر داریم ! امام زمان ، قول می دهم که دیگر گناه نکنم! آقای مهربان ، قول می دهم سرباز شما باشم! حضرتِ آقا ، قول می دهم برای آمدنتان تلاش کنم ! موعودِ آخرالزمان ، قول می دهم ، قول می دهم ، قول می دهم و... باشد ، قبول ، تمامِ قول هایی را که سال ها داده ایم ، امسال هم تجدید می کنیم! ما اصلا فقط قرار بر تجدید قول ها داریم ، بنا بر عملی کردنشان ، کمی سخت و زمان گیر است و ماهم که در دنیا جز پر مشغله ترینِ ها هستیم ، و از پسشان بر نمی آییم، وقتمان پُر است ! اما ! اما امسال تمامِ آن قول ها را جمع کنیم ، و در گوشه ای به حال خودشان بگذاریم ! عوضِ تمامِ آنها ، یک قول بدهیم و پای ثابت آن بمانیم : مولا جان ، من عمرم کوتاه و زمانم اندک است اما قرار بر این بود که همان را هم فدای شما کنم ، اما غافلم ، می بینید که ...! حضرت وجه الله ، قول می دهم ، روزانه حداقل ده دقیقه با شما صحبت کنم ... در آن ده دقیقه دلم را متوجه شما کنم ، در آن ده دقیقه پدر و فرزندی با شما گفتگو کنم ، در آن ده دقیقه از احوال خودم شما را مطلع کنم ، رنجی اگر دارم ، دردی اگر دارم ، شادی و خوشی اگر دارم ، همه و همه را با شما در میان بگذارم، گرچه خود می دانید اما لذت گفتگو با شما ، با هیچی قابل قیاس نیست ... حضرت خورشید ، سرمای دلم ، با گرمای حضورتان ، تلطیف خواهد شد حتما این ده دقیقه نباید در حال سجده و مناجات و ... باشد ، در هر حالی که هستیم ، راه می رویم ، می نشینیم و... در تمام حالات می شود ... این ده دقیقه ی طلایی را از دست ندهیم ! برای امام زمانمان وقت بگذاریم ، قول ؟! @nabkotah110 کانال نکته های ناب