منتظر امروز، فرمانبردار فردا امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرمايند: «طُوبَي لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ؛ اُولَئِكَ أوْلِيَاءُ اللهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون» خوشا به حال شيعيان قائم ما كه در حال غيبتش، انتظار ظهورش را دارند و در دوران ظهورش، فرمانبردار او هستند. آنان‌اند اولیای الهی كه نه ترسی دارند و نه اندوهگين می‌شوند. اين حديث بيان می‌کند که منتظر امروز، فرمانبردار فرداست. لذا منتظری که امروز پا روی پا انداخته و راحت نشسته است، نه به دشمن خارجی كه با تجهيزات جنگی و فرهنگ غربی هجوم می‌آورد، توجه دارد و نه از هجوم پيوستۀ شيطان و نفس به درونش باخبر است، چگونه می‌تواند در دوران ظهور فرمانبردار باشد؟! اگر امامش به او دستور دهد که همه چيزت را رها کن و در ميدان جنگ وارد شو، چه خواهد کرد؟ اگر منتظِر امروز آمادگی پيدا نكند، خود را به زندگی و خوشی‌های دنيوی عادت دهد و روح حماسی در درونش ايجاد نشود، هرگز نمی‌تواند فردا مطيع امام باشد تا اگر لازم شد، همه چيزش را رها كند! @nabkotah110 کانال نکته های ناب