نهج البلاغه إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْیَا عَلَى أَحَد أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَیْرِهِ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ چون دنيا به كسي روي آورد ؛ نيكي هاي ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روي بر گرداند خوبي هاي او را نيز بربايد از ويژگيهاي بد دنيا است كه مردم دنيا پرست آن ، وقتي به توانگر و ثروتمندي مي رسند خوبي هايي را به او نسبت ميدهند كه واقعا وجود ندارد و اگر همين افراد صاحب منزلت دنيوي و اصطلاحاً پولدار و ثروتمند روزي به هر دليلي افت كنند و ناتوان و درمانده شوند همين مردمي كه تا ديروز او را عزيز ميدانستند ، كمالاتش را از ياد مي برند و چه بسا از او دور شوند @nabkotah110 کانال نکته های ناب