خیلی از اصول و احکام فقهی یا اخلاقی را می‌دانیم، اما به آن‌ها بی‌توجهیم و به کارشان نمی‌بندیم. حتی به زبان هم می‌آوریم که: می‌دانم، ولی نمی‌توانم! گاهی نیز چون دلمان خوب بودن را می‌طلبد، تلاش می‌کنیم به زور هم که شده، دانسته‌هایمان را عمل کنیم. اما یا به مرحلۀ اجرا نمی‌رسد، یا اگر هم برسد، موقّتی است و دوباره در عمل، سست می‌شویم. اما درحقیقت، «دانستن» مساوی «عمل کردن» است، نه جدا از آن. یعنی به هرچه درست و اصولی آگاه شویم، حتماً در عملمان ظهور پیدا می‌کند. پس محال است بدانیم، اما نتوانیم؛ مگر اینکه در علم و معرفتمان نقصی باشد. بنابراین هرگاه سستی در عمل پیش می‌آید، آگاهی‌هایمان را بررسی کنیم و با تکرار و تمرین معارف، پایۀ بینشمان را محکم نماییم؛ و بدانیم که بینش صحیح، حتماً رفتار صحیح را در پی دارد. @nabkotah110 کانال نکته های ناب