از نشانه‌ها، درست استفاده کنیم آنچه در هستی هست، نشانه‌هایی است که ما را به خالق آن، الله، راهنمایی می‌کند. اگرچه خدا نیستند، اما ظهوری از خدا هستند و ما با وجود همین نشانه‌هاست که به قرب خدا می‌رسیم. ما در هر خوشی و ناخوشی، باید هدف را ببینیم و براساس آن به وظیفۀ خود عمل کنیم. اما آیا در شرایط گوناگون زندگی، هدف را که رسیدن به معرفت و قرب به خداوند است، می‌بینیم؟ یا آنچنان مشغول اتفاقات می‌شویم که از حرکت می‌ایستیم؟ مثلاً می‌خواهیم به مشهد برویم. تابلوهای راهنمایی مختلفی در مسیر وجود دارد؛ مانند پیچ خطرناک، کاهش سرعت و دور برگردان. همۀ این تابلوها به ما کمک می‌کند تا به مقصد برسیم؛ اگرچه باید در مواجهه با هرکدام، عکس‌العمل خاصی نشان دهیم؛ گاهی باید ترمز کنیم و بایستیم، گاهی فقط باید سرعت را کم کنیم، گاهی فرمان را بچرخانیم و... . حال اگر وقتی تابلوی پیچ خطرناک را دیدیم، بترسیم و ماشین را کاملاً متوقف کنیم، نه تنها از راهنمایی‌ها درست بهره نبرده‌ایم، که از رسیدن به مقصد هم باز می‌مانیم @nabkotah110 کانال نکته های ناب