«یا مَن أرجوهُ لِکُلّ خَیر...»؛ معمولاً هنگام خواندن این دعای ماه رجب، خیراتی را در ذهنمان مرور و از خدا طلب می‌کنیم؛ خیراتی همچون سلامتی، همسر خوب یا ازدواج فرزندان.
در خیر بودن این‌ها شکّی نیست. ولی هیچ‌کدام از این‌ها خیر تامّ و جامع نیستند. خیر تامّ، حقیقتی است که وقتی به آن رسیدیم، دیگر آرام بگیریم و منتظر خیر دیگری نباشیم. ما بارها و بارها از حق‌تعالی خواست‌هایی داشته‌ایم، با این تصور که اگر برآورده شوند، دیگر از خدا هیچ نمی‌خواهیم؛ ولی پس از اجابت دعا و رسیدن به مطلوبمان، باز آرام نگرفته‌‌ایم و چیز دیگری خواسته‌ایم.
طلب «کُلّ خَیر» در این دعا، آن است که در دنیا از هرچیز، خیر حقیقی یعنی سعادت معنوی را دنبال کنیم. حتی به عباداتی همچون نماز، روزه و حج نیز با نیت الهی، رنگِ خیرِ حقیقی بزنیم؛ که سعادت روحانی یا همان وصول به حق‌تعالی است.
@nabkotah110 کانال نکته های ناب