هر وقت می‌خواهیم قرآن بخوانیم، احساس سنگینی داریم و فوری خودمان را به کار دیگری مشغول می‌کنیم. وقتی پای صحبت علما می‌نشینیم، حوصله‌مان سر می‌رود و می‌خواهیم زودتر مجلس تمام شود. حال مناجات و ذکر گفتن هم نداریم و زندگی روزمرۀ تکراری را به انجام این کارها ترجیح می‌دهیم!
آری، برای کسی که جانش با تغذیۀ معنوی مأنوس نیست، آیات قرآن سنگین است و معارف دین، ناآشنا! اما باید بدانیم که عقل انسان جز با حرکت مستمر در مسیر کسب معارف فعال نمی‌شود و اگر انسان هستیم، باید فراتر از جماد و نبات و حیوان زندگی کنیم.
نیاز جانمان را جدی بگیریم و با یقین به تحقق سنن الهی، حرکت را آغاز نماییم و برای رهایی جانمان از تنگی‌ها تلاش کنیم.
@nabkotah110 کانال نکته های ناب