همهٔ موجودات، در فطرت خود استعدادهای الهی دارند که اگر بخواهند، می‌توانند آن‌ها را ظهور داده و حرکتی رو به رشد را آغاز کنند؛ این حرکت را «تسبیح» می‌نامند؛ مثلاً گل، در ابتدا بذری بوده که به امر خالق خویش، در عمق وجودش، حرکتی رو به رشد را آغاز کرده و در حقیقت، معبود خود را «تسبیح» کرده است؛ در نهایت، زیبایی و خوشبویی را به ارمغان آورده که روح هر بیننده‌ای را می‌نوازد. پس، محال است انسانی که برتر از گیاه آفریده شده، در درونش به سوی کمال گام نهد و تأثیر این حرکت را ابتدا در درون خود و سپس در اطرافیانش مشاهده نکند @nabkotah110 کانال نکته های ناب