در زندگی حرفهایی هست که فقط و فقط،
باید روبروی "باب الجواد"...
کلمهها را دانه کنی،
دانههای اشک رابکشانی شان دنبال هم، شبیه یک تسبیح،
بچرخانی شان توی صورتت، ذکر بگیری و بعد،
انگار که تسبیح پاره بشود،
دانهها بیایند تا بچکند روی سنگهای حرم...
باز هم در به درت شدم،
"ای نور سلام"
باز هم زائرتان نیستم، "از دور سلام"
اَلسَّلامُ عَلَیک یا علی ابن موسَی الرِّضا علیه السلام
@nabkotah110 کانال نکته های ناب