☆☆☆
"حُبُّ عَلِيّ(علیه‌السلام) حَسَنَة لايَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَة"
محبت و ولايت حضرت علی(علیه‌السلام) حسنه‌ای است که با آن، سيئه ضرر نمی‌رساند. يعنی کسی که نور ولايت در جانش ملکه شده است، پيش از آنکه رنگ و جاذبۀ گناه به جانش برسد و او کاذبانه از آن ملتذ شود، ولايت، صورت حقيقی گناه را برايش باز می‌کند و آن را دفع می‌نمايد. لذا حتی اگر از سر جهل و غفلت، گناهی مرتکب شود، سريع دنبال جبرانش می‌رود؛ در نتيجه آن خطا نه برايش ملکه می‌شود و نه به وجودش ضرری می‌رساند!
در حقيقت هيچ چيز مانند ولايت، پاک‌کننده نيست. بنابراين بايد بکوشيم وجودمان را در هر رتبه‌ای که هستيم، با ولايت مرتبط کنيم. هرچه این ارتباط قوی‌تر باشد، نفس ما در دور‌شدن از نواقص و نزديک‌شدن به کمالات، قوی‌تر می‌شود و در نتيجه لذت طاعت و آلودگی معصيت را ادراک خواهد کرد.
@nabkotah110 کانال نکته های ناب