نهج البلاغه لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ، وَقَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ "زبان عاقل پشت قلب او قرار دارد در حالى که قلب احمق پشت زبان اوست" انسان عاقل نخست انديشه مى کند سپس سخن مى گويد در حالى که احمق نخست سخن مى گويد و بعد در انديشه فرو مى رود به همين دليل سخنان عاقل حساب شده، موزون، مفيد و سنجيده است؛ ولى سخنان احمق ناموزون و گاه خطرناک و بر زيان خود او شـــرح‌حـــکـــمـــت٤٠ @nabkotah110 کانال نکته های ناب