نهج‌البلاغه يرَى الْغُنْم مَغْرَما، وَالْغُرْم مَغْنَما «(از كسانى مباش كه) غنيمت را غرامت و غرامت را غنيمت مى شمرد» «غنيمت» چيزى است كه در راه خدا و براى خدا صرف شود و «غرامت» اموالى است كه در راه شهوات و هوا و هوس ها هزينه گردد. قرآن مجيد در مذمت و نكوهش جمعى از اعراب ضعيف الايمان يا منافق مى گويد: گروهى از (اين) اعراب باديه نشين، چيزى را كه (در راه خدا) انفاق مى كنند، غرامت محسوب مى دارند و انتظار حوادث ناگوار براى شما مى كشند» در آيه بعد، در برابر آنها مى فرمايد: گروهى (ديگر) از عرب هاى باديه نشين، به خدا و روز بازپسين ايمان دارند و آنچه را انفاق مى كنند، مايه تقرب به خدا و دعاى پيامبر مى دانند; آگاه باشيد اينها مايه تقرّب آنهاست خداوند به زودى آنها را در رحمت خويش وارد خواهد ساخت، به يقين خداوند آمرزنده و مهربان است» ٩٨-٩٩ سوره توبه @nabkotah110 کانال نکته های ناب