آرام‌ آرام وارد حرم می‌شوم شوق زائران برای رسیدن به ضریح، وصف‌ناشدنی است. درهای صحن‌ها را می‌بوسند و مشتاقانه می‌روند تا بتوانند پنجره‌های ضریح را لمس کنند و بر آن بوسه زنند. آری؛ حرم محبوبِ جان‌ها جاذبۀ بسیار دارد و همه در آن، احساس خوبی داریم. اما آیا همین تلاش ظاهری برای زیارت، کافی است؟ آیا بوسیدن ضریح و خواندن زیارت‌نامه، همان زیارت مقبول اهل‌بیت(علیهم‌السلام) است؟ آیا این همه تکرار سفرهای زیارتی، ما را به تبعیت از حضرات(علیهم‌السلام) رسانده است؟ کمی بیندیشیم... مسیر محبتمان را بیابیم... آیا مهر محبوب، ما را مطیع ایشان کرده است؟ @nabkotah110 کانال نکته های ناب