☆☆☆ اگر دنیا فانی است و همه چیز و همه کس از دست می‌روند، چه دلیلی دارد خدا این فانی‌ها را به ما بدهد که دوباره بخواهد بگیرد و ناراحتمان کند؟ خدا اصلاً به ما فانی نداده است! آنچه خدا داده، یک حقیقت باقی است که فایده، زیبایی و لذتش هیچ‌گاه پایان نمی‌پذیرد. منتها برای ظهور آن باقی، لازم است فانی‌ها کنار روند. مثل مادری که فرزندش را بزرگ می‌کند و می‌خواهد به کودکش بالندگی و توانمندی دهد. اما تا به آنجا برسد، باید به او شیر هم بدهد، لباس بچه‌گانه بر تنش بپوشد، سوار کالسکه‌اش کند، او را به مهدکودک و بعد مدرسه ببرد و... . هدیهٔ مادر به فرزند، رشد اوست. اما لازمهٔ ظهور این هدیه، آن است که فرزند تمام لوازم بچگی را کنار بگذارد. پس اگرچه مال تمام می‌شود، مقام تاریخ انقضا دارد، جسم می‌فرساید، عزیزان از دست می‌روند و...؛ خیالی نیست! نعمت حقیقی ورای تمام این‌ها، پیش خدا محفوظ است. به او اعتماد کنیم و دل به فانی‌ها نبندیم. چشم به ابدیت بدوزیم و مطمئن باشیم با خدا، دستمان همیشه پر از بهترین‌هاست @nabkotah110 کانال نکته های ناب