☆☆☆ ای معبودم ای خدا همان خدایی که یخ‌زدگی را پایان می‌دهد و بساط رویش و نشاط برپا می‌کند؛ همان خدایی که می‌باراند و زمین مرده را حیات می‌بخشد؛ همان خدایی که طراوت طبیعت را نمایان می‌سازد؛ خدایی حاکم و هادی که شکوفایی را به همهٔ هستی هدیه کرده و اگر طبیعت را چنین اداره می‌کند، انسان را نیز که برایش برترین است، رها نکرده خدای بهار می‌دانم که هستی و هدایتم کرده‌ای، می‌دانم تنها و بی‌سامان نیستم و می‌دانم برای من هرلحظه می‌باری و من باید هرلحظه شکوفه دهم. یاری‌ام کن این خدا‌دانی به خدا‌خواهی تبدیل شود؛ که اگر بخواهمت، آشکاری آن‌وقت من هم بهاری می‌شوم و نه یک روز و یک ماه و یک فصل، که در همهٔ صحنه‌های زندگی، باران عشقت را می‌یابم و با هر قطره‌اش گل می‌دهم؛ گل‌هایی به رنگ وسعت و شور و نشاط، به رنگ صبر و صداقت و طراوت؛ گل‌هایی به رنگ تو دل‌هایمان را به سوی خودت بگردان تا جز تو را نبینیم شب و روز و زمین و زمان را به تدبیر خودت آرام و ایمن ساز حال و هوایمان را دیگرگون کن که از بدی‌ها خسته‌ایم می‌خواهیم در هوای تو نفس بکشیم که بهترین حالی @nabkotah110 کانال نکته های ناب