«سلطه زیبایی و هنری متعالی!» (روایتی از عظمت و شکوه اربعین به قلم حجت‌الاسلام دکتر حمید احمدی) مراسمی است عظیم! عظمتی به کثرت و انبوه جمیعت! عظمتی از تنوع فرهنگ‌ها و قومیت‌ها، پیروان مذاهب و ادیان! عظمتی در کرامت که در فرازین‌نقطه خود قرار دارد، بلکه هیچ نقطه و خطی نتوان بر آن ترسیم کرد! آن‌گاه بر این عظمتش فزون می‌گردد که بدانی خالقان این عظمت بی‌انتها، اکثر مردمانی تهی‌دست که حتی در تأمین معیشت خود در مضیقه‌اند! عظمتی خیره‌کننده از حضور انبوهی از انسان‌های هم‌دل و هم‌افق که روح‌شان را متوجه انسانی عظیم و شریف‌تر از همه عظمت‌ها کرده‌اند. عظمت مراسمی که جمال و زیبایی در متن وجود و چهره مراسم پخش و منتشر شده است. از این رو همه جلوه‌های آن زیباست! از صدای قدم‌های خسته و روان، از صدای‌ خوشامدگویی مداوم میزبانان! از صدای روضه‌ها و نوحه‌ها به الحان، الفاظ و آهنگ‌های مختلف و متنوع! عظمتی از اذان‌‌های مکرر که طراوت آن از همه اذان‌ها دل‌نشین‌تر است! عظمتی از صفوف نماز جماعت که در جای‌جای طریق برپاست و شکوه اقامه نماز زائری که در گوشه‌ای دست‌ها به قنوت گشوده است! شکوهی از اصرارهای میزبانان بر نشستن سر سفره‌های‌ بی‌آلایش تا برداشتن لیوان آب و شربت و کاسه‌ای از غذاهای ساده محلی‌اش! عظمتی از نغمه‌های دلکش قرآن در صبح‌گاهان! از رفتن‌های آرام و مداوم جمیعت بی‌انقطاع! عظمتی از لبخند کودکان که دستمال‌به‌دست منتظر ایستاده‌اند تا ورقی از جعبه کوچکش بردارید و شادمان‌‌تان سازند! از مرد جوانی که سینی خرما بر سر گذاشته‌ و روی خاک و آسفالت داغ زانو زده تا زائری برای برداشتن خرما خم نشود! شکوهی از هزاران موکبی که بی‌سؤال از نام و نشان و بدون مطالبه کارت و نشانی، زائران را به ورود و اسکان می‌خوانند! عظمتی از نوجوانان و جوانانی که برای سکونت در خانه‌های‌شان به تمنا ایستاده‌اند! شکوهی از روهای گشاده مردان و زنان از حضور مهمانان و مهیاکردن سفره و جای خواب زائران در بهترین جای خانه‌های‌شان! عظمتی از کودکان و نوجوانانی که سعی دارند کفش‌های خاک‌آلود زائری را تمیز و براقش سازند. عظمتی از کاروان‌های تعزیه با قطاری از شتران و کودکان که حرکت نمادین اسرای آل حسین را به نمایش‌ می‌گذارند. شکوهی از زنان و مردان قدخمیده در راه که با صبر و حلمی وصف‌ناشدنی روانه کربلا و عرض سلامی‌اند! شکوهی از جوانان شاداب و موقّر که کوله‌های‌شان بوی نماز می‌دهد و لبان‌شان ترنم نام حسین دارد! عظمت و شکوهی از میعاد واحد و از وحدت نگاه همه این جمعیت که رو به کربلا دارد و دل در عشق حسین بسته است! همه و هر یک خالق عظمتی‌اند که خود انعکاس‌دهنده زیبایی‌ها و شکوهی از بزرگی‌هاست! در این همه شگفتی‌ها، زیبایی با تمام ظرایفش بر محیط احاطه دارد و اوج آن لحظه‌ای است که روح زائر و هر آدمی که در خلق این زیبایی‌ها شرکت دارد، با روح حسین‌بن‌علی علیهماالسلام پیوندی زند و جذب مغناطیس پرجاذبه سالار شهیدان شود. در چنین حالی، زیبایی در حس او جای می‌گیرد و تحت کشش جاذبه‌اش قرار می‌گیرد. این زیبایی به‌عنوان محرکی نیرومند، خود هنر است، هنری متعالی که خالق حس و منش زیبایی‌ها می‌شود و در این دریای مواج انسان‌هایی که قلب‌های‌شان تحت عنایت روح هئیت کامله انسان کامل که زمان و مکان همه در آن ایام در تسخیر اوست، قرار می‌گیرد. این هنر متعالی و سلطه زیبایی ملکوتی است که رغم همه رنج‌ها و مشقت‌ها در این سفر شیرین و گوارا می‌شود. ✍🏻 #حمید_احمدی (با اندکی ویرایش) ▫️@qoqnoos2