🔹شرمنده‌ام که همّت آهو نداشتم! شامگاه ۹ شهریور ۱۴۰۳ استاد محمدعلی بهمنی غزلسرای معروف ایران در ۸۲ سالگی از دنیا رفت. او که اولین بار در ۶۳ سالگی به زیارت امام رضا (ع) رفته بود، غزلی زیبا در این باره سرود: شرمنده‌ام كه هّمت آهو نداشتم شصت و سه سال راه به اين سو نداشتم اقرار می‌كنم كه من، اين های و هوی گنگ ها داشتم هميشه، ولی هو نداشتم جسمی معطّر از نفسی گاه داشتم روحی به هيچ رايحه خوشبو نداشتم فانوس بخت گم‌شدگان هميشه‌ام حتی برای ديدن خود سو نداشتم وايا به من كه با همه همزبانی‌ام در خانواده نيز دعاگو نداشتم شعرم صراحتی است دل‌آزار، راستش راهی به اين زمانه‌ نُه تُو نداشتم می‌شد كه بندگی كنم و زندگی كنم اما من اعتقاد به تابو نداشتم آقا! شما كه از همه‌كس باخبرتريد من جز سری نهاده به زانو نداشتم خوانده و يا نخوانده به پابوس آمدم؟ ديگر سوال ديگری از او نداشتم