📖آیه امروز📖
سوره آل عمران(۳)
آیه ۹۷
آیه نود و هفتم
فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ(97)
#ختم_قرآن
محل نزول:
اين آيه همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است.
شأن نزول:
«شیخ طوسى» گوید: وقتى كه آيه 85 «وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَالْإِسْلامِ دِيناً» نازل گرديد، يهوديان گفتند: ما مسلمانيم سپس با نزول اين آيه مأمور به حج گرديدند ولى از اجراى آن امتناع كردند سپس اين آيه نازل شده.
تفسیر👇
مكّه وكعبه، نمايشگاهى از قدرت ونشانه‌هاى الهى و تاريخ آن مملوّ از خاطرات و سرگذشت‌هايى است كه توجّه به آنها درس‌آموز و عبرت‌انگيز مى‌باشد. در ساختن آن ابراهيم عليه السلام بنّايى و اسماعيل عليه السلام كارگرى مى‌كرده‌اند. سپاهيان فيل‌سوار ابرهه كه به قصد ويرانى آن آمده‌اند، به قدرت الهى و توسط پرندگان ابابيل نابود شده‌اند. ديوار آن به هنگام تولّد علىّ عليه السلام براى مادرش شكافته مى‌شود تا در داخل آن، نوزادى متولد شود كه در آينده‌اى نه چندان دور، بت‌هاى داخل آن را فرو ريزد. بلال، برده سياهپوست حبشى، در برابر چشمان حيرت زده اشراف مكّه بر بالاى آن اذان مى‌گويد و روزى نيز فرا خواهد رسيد كه آخرين حجّت الهى به ديوار آن تكيه زده و نداى نجات انسان‌ها را سر مى‌دهد و جهانيان را به اسلام دعوت مى‌كند.
مكّه، شهر أمن الهى است كه هر كس در آن وارد شود، در امان است. حتّى اگر جنايتكار وارد مسجدالحرام شود، نمى‌توان متعرّض او شد، تنها مى‌توان او را در مضيقه قرار داد تا خودش مجبور به خارج شدن شود.
در كنار كعبه، مقام ابراهيم است. به گفته روايات، مقام ابراهيم سنگى است كه به هنگام ساختن كعبه و بالا بردن ديوارهاى آن، زير پاى ابراهيم عليه السلام قرار داشت و اثر پاى آن حضرت بر روى آن مانده است. بقاى اين سنگ و اثر پا روى آن، از قرن‌ها پيش از عيسى و موسى عليهما السلام با آن همه تغيير وتحوّلى كه در كعبه و اطراف آن در اثر حمله‌ها، سيل‌ها و خرابى‌ها بوجود آمده، خود نشانه‌اى از قدرت الهى است.
«حج» به معناى قصد همراه با حركت است و «مَحجّة» به راه صاف و مستقيم مى‌گويند كه انسان را به مقصد مى‌رساند. حج در اسلام به معناى قصد خانه خدا و انجام اعمال مربوط به آن است.
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله به علىّ عليه السلام فرمود: «تارك الحج و هو مستطيع كافر» هر توانمندى كه حج
«1». كافى، ج 4، ص 226.
جلد 1 - صفحه 570
را ترك كند، كافر است. كسى‌كه در انجام امروز و فردا كند تا بميرد، گويا به غير اسلام از دنيا رفته است.
استطاعت مالى براى حج، لازم نيست از خود انسان باشد، بلكه اگر كسى ديگرى را مهمان كند، يا هزينه‌ى حجّ او را بپردازد، او مستطيع شده وحج بر او واجب است.
امام صادق عليه السلام درباره‌ى «آياتٌ بَيِّناتٌ» فرمودند: مقصود مقام ابراهيم، حجرالاسود و حجر اسماعيل است. و از آن حضرت پرسيدند مراد از «مَنْ دَخَلَهُ» كعبه است يا حرم؟
حضرت فرمودند: حرم.
شخصى از امام صادق عليه السلام درباره‌ى «مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً» سؤال كرد: حضرت فرمودند:
كسى كه اين خانه را قصد كند و بداند كه اين همان خانه‌اى است كه خداوند رفتن به آن را فرمان داده و اهل‌بيت عليهم السلام را نيز آن‌گونه كه بايد بشناسد، او در دنيا و آخرت درامان خواهد بود. «4»
پیام ها
1- در خانه‌ى خدا، نشانه‌هاى روشن بسيار است. نشانه‌هاى قداست و معنويّت، خاطرات انبيا از آدم تا خاتم، عبادتگاه و قبله‌گاه همه‌ى انبيا و نمازگزاران.
«فِيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ»
2- ابراهيم عليه السلام مقامى دارد كه جاى پاى او، به مكّه ارزش داده است. «مَقامُ إِبْراهِيمَ»
3- بر خلاف تفكّر وهابيّت، اگر جماد در جوار اولياى خدا قرار گيرد، قداست مى‌يابد. «مَقامُ إِبْراهِيمَ»
4- از امتيازات اسلام آن است كه يك منطقه از زمين را منطقه‌ى امن قرار داده است. «مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً»
5- واجبات، يك نوع تعهّد الهى برگردن انسان است. «وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ»
«1». من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 368؛ كافى، ج 4، ص 265.
«2». كافى، ج 4، ص 266.
«3». كافى، ج 4، ص 223.
«4». كافى، ج 4، ص 540.
جلد 1 - صفحه 571
6- حج، بايد خالصانه و تنها براى خدا باشد. «لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ»
7- تكليف و وظيفه، به مقدار توان است. توان فرد از نظر مالى و بدنى و فراهم بودن شرايط بيرونى. «مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا»
8- استطاعت شرط حج است. «1» «مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا»
9- انكار حج و ترك آن، سبب كفر است. «وَ مَنْ كَفَرَ»