📖آیه امروز📖 سوره بقره(۲) آیه ۹۳ آیه نود و سوم وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُم بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﻭ [ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ ] ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ [ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﻲ ] ﭘﻴﻤﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ، ﻭ ﻛﻮﻩ ﻃﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﻟﺎﻱ ﺳﺮﺗﺎﻥ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻴﻢ [ ﻭ ﮔﻔﺘﻴﻢ : ] ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ [ ﭼﻮﻥ ﺗﻮﺭﺍﺕ ] ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻗﻮّﺕ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻴﺪ [ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎﻱ ﻣﺎ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ ، ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ] ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﻭ [ ﺩﺭ ﺑﺎﻃﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ] ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ . ﻭ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻛﻔﺮﺷﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﻴﺨﺖ . ﺑﮕﻮ : ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺆﻣﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ [ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻧﺘﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ] ﭘﺲ ﺑﺪ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻳﻤﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ .(٩٣) تفسیر👇 آخرين حرف يهوديان اين بود كه اگر پيامبرى از بنى‌اسرائيل نباشد، به او ايمان نمى‌آوريم و تنها كتابى را كه بر خودمان نازل شده باشد، قبول داريم. قرآن چند نمونه از دروغهاى آنها را بيان مى‌كند: نمونه اوّل در آيه قبل بود كه فرمود: شما اگر در اين ادّعا راستگو هستيد، پس چرا به موسى پشت كرده و به سراغ گوساله پرستى رفتيد؟! نمونه دوّم همين آيه است كه مى‌فرمايد: از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاى سر شما قرار داديم و گفتيم: با كمال قدرت قوانين آسمانى تورات را بگيريد و گوش داده و عمل كنيد، امّا شما گفتيد: ما قوانين را مى‌شنويم، ولى عمل نمى‌كنيم. حال اگر به قرآن و پيامبر اسلام ايمان نمى‌آوريد به اين بهانه كه محمد صلى الله عليه و آله از ما نيست و قرآن بر بنى‌اسرائيل نازل نشده است، پس چرا با موسى و تورات او آنچنان برخورد كرديد؟! قرآن راز عدم اعتقاد آنان را چنين بيان مى‌كند: آنها به خاطر كفرشان، دلهايشان از علاقه به گوساله سيراب شده و جايى براى تفكّر و ايمان نمانده بود. اگر بنى‌اسرائيل در ادّعايشان صادق هستند كه هر چه بر ما نازل شود به آن ايمان مى‌آوريم، پس اين جنايت را كه در پرونده‌ى آنان هست، چگونه توجيه مى‌كنند؟ آيا گوساله پرستى، پيامبركشى و پيمان‌شكنى، جزو ايمان است؟! پیام ها 1- ميثاق گرفتن، يكى از عوامل و انگيزه‌هاى عمل است. «وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ» 2- حفظ دست‌آوردهاى انقلاب الهى، هر چند به قيمت تهديد باشد، لازم است. «رَفَعْنا فَوْقَكُمُ» 3- انجام احكام و دستورات الهى، نيازمند قدرت، جدّيّت، عشق و تصميم است و با شوخى و تشريفات، سازگارى ندارد. ديندارى، با ضعف و مسامحه و سازشكارى سازگار نيست. «خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ» 4- عشق و علاقه‌ى مُفرِط، خطرناك است. اگر دل انسان از علاقه به چيزى پر جلد 1 - صفحه 162 شود، حاضر نمى‌شود حقايق را بپذيرد. «1» «أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ» 5- رفتار، بهترين بيانگر افكار و عقايد انسان است. «بِئْسَما يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمانُكُمْ» @shahid_modafe_haram_miladheidari