📖آیه امروز📖
سوره بقره(۲)
آیه ۱۴۵
آیه صد و چهل و پنجم
وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَّا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَمَا أَنتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﻫﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﻟﻴﻠﻲ ﺑﻴﺎﻭﺭﻱ ، ﺍﺯ ﻗﺒﻠﻪ ﺗﻮ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻗﺒﻠﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﻲ ﻛﺮﺩ ﻭ [ ﻧﻴﺰ ] ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ [ ﻛﻪ ﻳﻬﻮﺩﻱ ﺍﻧﺪ ] ﺍﺯ ﻗﺒﻠﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ [ ﻛﻪ ﻧﺼﺮﺍﻧﻲ ﺍﻧﺪ ] ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻛﺮﺩ . ﺍﮔﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﻲ ﻛﻪ [ ﭼﻮﻥ ﻗﺮﺁﻥ ] ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ ﻭ ﻫﻮﺱ ﻫﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﻨﻲ ، ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺯ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺑﻮﺩ .(١٤٥)
#ختم_قرآن
تفسیر👇
اين آيه، از عناد و لجاجت اهل كتاب پرده برداشته و سوگند «1» ياد مى‌كند كه هرچه هم آيه و دليل براى آنان بيايد، آنها از اسلام و قبله‌ى آن پيروى نخواهند كرد. چون حقيقت را فهميده‌اند، ولى آگاهانه از پذيرش آن سر باز مى‌زنند.
تهديد و هشدارهاى قرآن نسبت به پيامبر، به منظور جلوگيرى از بروز و رشد غلّوگرايى و نسبت نارواى خدايى به اولياست. آنگونه كه در اديان ديگر، مردم به غلّو، عيسى عليه السلام را فرزند خدا و فرشتگان را دختران خدا مى‌دانستند.
پیام ها
1- لجاجت و تعصّب، مانع تفكّر، استدلال و حقّ‌بينى است. آنان نه تنها نسبت به اسلام تعصّب مى‌ورزند، در ميان خودشان نيز عناد و لجاجت دارند. «ماتبعوا
«1». در واژه «لئن» حرف لام براى جواب قسم است.
جلد 1 - صفحه 225
قِبْلَتَكَ ... وَ ما بَعْضُهُمْ بِتابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ»
2- در برابر هياهو و غوغاى مخالفان نبايد تسليم شد و براى مأيوس كردن دشمنان، قاطعيّت لازم است. «وَ ما أَنْتَ بِتابِعٍ»
3- يهود ونصارى هر يك داراى قبله‌ى ويژه‌اى بودند. «وَ ما بَعْضُهُمْ بِتابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ»
4- انحراف دانشمندان، بسيار خطرناك است. «... مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ»
5- علم، به تنهايى براى هدايت يافتن كافى نيست، روحيّه‌ى حقّ پذيرى لازم است. يهود صاحب كتاب بودند، ولى با وجود تعصّب نابجا، اين علم چاره‌ساز نشد. «أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ»
6- پيامبر، حقّ تغيير قانون الهى را بر اساس تمايلات مردم ندارد. «أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ»
7- آئين اسلام از سرچشمه‌ى علم واقعى است. «جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ»
8- قوانينى شايسته پذيرش و پيروى هستند كه از هواهاى نفسانى پيراسته و بر پايه‌ى علم بنا شده باشند. «لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ»
9- قانون، براى همه يكسان است. اگر بر فرض پيامبر نيز تابع هوا و هوس شود، گرفتار كيفر خواهد شد. «إِنَّكَ إِذاً»
10- با وجود قانون الهى، پيروى از خواسته‌هاى مردم ظلم است. «إِذاً مِنَ الظَّالِمِينَ»
کانال شهید رمضان
مدافع حرم میلاد حیدری