📖آیه امروز📖 سوره بقره(۲) آیه ۲۲۱ آیه دویست و بیست و یکم وَلَا تَنكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ وَلَأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَلَا تُنكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ أُولَٰئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﻭ ﺑﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺸﺮﻙ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ . ﻗﻄﻌﺎً ﻛﻨﻴﺰ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺯﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﺸﺮﻙ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ [ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ، ﻣﺎﻝ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺍﻭ ] ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺵ ﺁﻳﺪ . ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺸﺮﻙ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻭﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ . ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺑﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﺸﺮﻙ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ [ ﺟﻤﺎﻝ ، ﻣﺎﻝ ﻭ ﻣﻨﺎﻝ ﺍﻭ ] ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺵ ﺁﻳﺪ . ﺍﻳﻨﺎﻥ [ ﻛﻪ ﻣﺸﺮﻛﻨﺪ ، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮﺩم ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻪ ﺯﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ] ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﺗﺶ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﻭ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﺬﻛّﺮ ﺷﻮﻧﺪ .(٢٢١) #ختم_قرآن محل نزول: این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. شأن نزول: مفسرين عامه و خاصه از مقاتل روايت نمايند: كه اين آيه درباره مرثد بن ابى‌مرثد الغنوى نازل گرديد، وى مردى شجاع و دلاور بود. رسول خدا صلى الله عليه و آله او را مأمور نمود كه به مكه برود و پنهانى چند نفر از مسلمين را به مدينه بياورد. مرثد وقتى كه وارد مكه شد، زنى بنام عناق كه خوشگل بود و با مرثد در جاهليت سر و سرى داشت، متوجه شد كه مرثد به مكه آمده است. لذا به ملاقات وى رفت و او را به منزلش دعوت نمود. مرثد گفت: چون مسلمان شده ام اسلام ميان من و تو حائل گرديده و نمى توانم دعوت تو را بپذيرم. عناق گفت: مرا به عقده خود درآور و به زنى قبول كن. مرثد گفت: بايد در اين خصوص از رسول خدا صلى الله عليه و آله اجازه بگيرم. عناق كه جواب‌هاى رد او را شنيد، به خشم درآمد و فرياد كشيد و مشركين را جمع نمود. مشركين مرثد را سخت مضروب نمودند. مرثد به مدينه آمد و قضيه عناق را به پيامبر گفت، سپس اين آيه نازل گرديد. و درباره اين قسمت از آيه «وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ» نيز چنين گويند:كه درباره عبدالله رواحه نازل گرديد وى كنيزى داشت روزى او را مضروب ساخت و جريان امر را به پيامبر گفت. رسول خدا فرمود: چگونه زنى است؟ عبدالله گفت: زنى است كه شهادت به يكتائى خداوند و به نبوت تو دارد و روزه مي‌گيرد و نيكو وضو مي‌سازد، پيامبر فرمود: چنين زنى مؤمنه است. عبدالله سوگند ياد كرد كه وى را آزاد كرده و به زوجيت خويش درآورد و مردم عبدالله را طعنه مي‌زدند كه با زنى سياه ازدواج كرده در صورتى كه زنان زيباروى مشركه مايل به زوجيت با او هستند، نمى پذيرد. سپس اين آيه نازل گرديد. و نيز گويند:درباره زنى به نام خنساء نازل شده كه كنيزك سياهى بود و حذيفه او را خريدارى كرده بود و چون باايمان بود، حذيفه به او گفت: اى خنساء با سياهى و زشت‌روئى خود نام خودت را بلندآوازه كرده و به ملأ اعلى رسانيده اى زيرا خداوند براى تو آيه اى نازل كرد سپس او را آزاد ساخت و به زنى گرفت. تفسیر👇 ازدواج با همسران غير مؤمن، مى‌تواند تأثير منفى بر تربيت فرزندان و نسل آينده انسان بگذارد، چنانكه ممكن است آنها عامل جاسوسى براى بيگانه باشند. گرچه آيه درباره‌ى ازدواج با غير مسلمانان است، ولى هر نوع معاشرتى كه ايمان انسان را در معرض خطر قرار دهد ممنوع است. پیام ها 1- مسلمانان، حقّ پيوند خانوادگى با كفّار را ندارند. «وَ لا تَنْكِحُوا» 2- در انتخاب همسر، ايمان اصالت دارد و ازدواج با كفّار ممنوع است. «وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ» 3- در ازدواج، فريب جمال، ثروت و موقعيّت ديگران را نخوريد. «وَ لَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ... وَ لَوْ أَعْجَبَكُمْ» 4- مقام و مال و جمال، جاى ايمان را پر نمى‌كند. «وَ لَوْ أَعْجَبَكُمْ» 5- به ضعيفان و محرومان با ايمان بهاداده و با آنان ازدواج كنيد. «لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ ... لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ» 6- غرائز بايد در مسير مكتب كنترل شود. «حَتَّى يُؤْمِنَّ ... حَتَّى يُؤْمِنُوا» 7- ايمان مايه‌ى ارزش است، گرچه در بنده و كنيز باشد وشرك رمز سقوط است، گرچه در حر و آزاد باشد. «لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ» 8- پدر، حقّ ولايت بر ازدواج دخترش دارد. در مسئله داماد گرفتن، به پدر خطاب مى‌كند كه دختر خود را به مشركان ندهيد. «لا تَنْكِحُوا»