🔵 معنای لقب «بقیة اللَّه» برای امام زمان «بقیه» از بقای ضد فنا و نیستی است و در لغت به معنای ثبات و دوام آمده است. و «بقیة اللَّه» یعنی باقی مانده خدا که در روی زمین ثابت است. در دعای ندبه می‌خوانیم: «أین بقیّة اللَّه الّتی لا تخلو من العترة الهادیة»؛ «کجاست باقی مانده خدا که از غیر عترت طاهره نیست. » در مقصود از این کلمه دو احتمال است: ۱ - این که مقصود از «بقیة اللَّه» عنوان کلّی بوده و اشاره به حجت خدا در روی زمین است که هرگز زمین از آن خالی نبوده و نخواهد بود و دائماً باید در آن ثابت باشد. و انطباق آن بر امام زمان علیه السلام از باب انطباق کلّی بر یک فرد آن در این زمان است. ۲ - این که مقصود از «بقیة اللَّه» لقبی برای امام زمان علیه السلام باشد به اعتبار این که در روی زمین ثابت بوده و دوام وجودی دارد. «ابن سکیت» می‌گوید: «این جمله در جایی گفته می‌شود که انسان کسی را مراعات کرده و به انتظار او نشسته است». با در نظر گرفتن این معنا حضرت مهدی علیه السلام را «بقیة اللَّه» می‌گویند از آن جهت که تحت رعایت خداوند بوده و به او مقام و شأنی داده که مردم، انتظار فرج او را در کارهای خود داشته باشند. ---------- بخشی از کتاب : غیبت کبری صفحه ۴۶ نویسنده : علی اصغر رضوانی رایگان : در کتابخانه دیجیتال قائمیه @tarighatezendegi