📖 ذالِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النّارُ إِلّا أَيّاماً مَعْدُوداتٍ وَ غَرَّهُمْ في دينِهِمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ [24]
🔸 اين، به خاطر آن است كه مىگفتند: «[به سبب امتيازى كه به ديگران داريم] آتش [دوزخ]، جز چند روزى به ما نمىرسد». اين افترا [و دروغى كه به خدا بسته بودند]، آنها را در دينشان مغرور ساخت [و گرفتار انواع گناهان شدند].
#آل_عمران
#صفحه53
#آیه24
1️⃣ الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ سُوَیْدِبْنِغَفَلَهًْ أَنَّهُ قَالَ: کُنْتُ مَعَ أَبِی مُوسَی عَلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ فَقَالَ: سَمِعْتُ رسولالله (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ: إِنَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ اخْتَلَفُوا فَلَمْ یَزَلِ الِاخْتِلَافُ بَیْنَهُمْ حَتَّی بَعَثُوا حَکَمَیْنِ ضَالَّیْنِ ضَالٌّ مَنِ اتَّبَعَهُمَا وَ لَا تَنْفَکُّ أُمُورُکُمْ تَخْتَلِفُ حَتَّی تَبْعَثُوا حَکَمَیْنِ یَضِلَّانِ وَ یَضِلُّ مَنْ تَبِعَهُمَا قَالَ سُوَیْدٌ: فَقُلْتُ أُعِیذُکَ بِاللَّهِ أَنْ تَکُونَ أَحَدَهُمَا. قَالَ: فَخَلَعَ قَمِیصَهُ وَ قَالَ بَرَّأَنِی اللَّهُ مِنْ ذَلِکَ کَمَا بَرَّأَنِی مِنْ قَمِیصِی وَ لَمَّا جَرَی لَیْلَهًْ الْهَرِیرِ صَاحُوا یَا مُعَاوِیَهًْ هَلَکَتِ الْعَرَبُ فَقَالَ: یَا عَمْرُو! أَ نَفِرُّ أَوْ نَسْتَأْمِنُ قَالَ: لَنَرْفَعُ الْمَصَاحِفَ عَلَی الرِّمَاحِ وَ نَقْرَأُ أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یُدْعَوْنَ إِلی کِتابِ اللهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّی فَرِیقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ.
✅ پیامبر (صلی الله علیه و آله) سوید گوید: با ابوموسی کنار نهر فرات بودیم که گفت: از رسولخدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که میفرماید: «بنیاسرائیل دچار اختلاف شدند و همچنان میانشان اختلاف بود تا اینکه دو حَکَم گمراه را فرستادند؛ هرکس از آن دو پیروی کرد گمراه است و پیوسته امور شما دچار اختلاف است تا اینکه دو حکم میفرستید که گمراه میشوند و هرکس از آنها پیروی کند گمراه میشود». گفتم: «خداوند تو (ابوموسی) را نگهدارد که یکی از آن دو باشی پس جامهاش را برکند و گفت: همچنانکه خدا مرا از پیراهنم جدا کرد از اینکه یکی از آنان باشم دور کرده است». و هنگامیکه شب هَریر (شبی که در آن شب جنگ میان حضرت علی (علیه السلام) و معاویه بسیار شدّت یافت و کشتههای زیادی برجای گذاشت). واقع شد، فریاد زدند: «ای معاویه عرب نابود شد»! معاویه گفت: «ای عمرو! فرار کنیم یا طلب امان کنیم (تسلیم شویم)». گفت: «قرآنها را بر روی نیزهها بلند میکنیم و میخوانیم: أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یُدْعَوْنَ إِلی کِتابِ الله لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّی فَرِیقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ».
🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۰۸ بحارالأنوار، ج۳۳، ص۳۱۱
#آل_عمران
#صفحه53
#آیه24