🔺 کلامی از علما ⭕️ مقام معظم رهبری ❓شب قدر چگونه شبی است؟ #کلام_علما

📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜 خطبه ۱۲۸ 📣(این سخنرانی در سال ۳۶ هجری پس از جنگ جمل، در شهر بصره در بیان حوادث سخت آینده، ایراد شد.) 1⃣ پيشگويی امام (علیه السلام) نسبت به حوادث مهم شهر بصره ♦️ای أحنف! گويا من او را می بينم که با لشکری بدون غبار و سر و صدا، و بدون حرکات لگام ها، و شيهه اسبان، به راه افتاده، زمين را زير قدم های خود چون گام شترمرغان در می نوردند، پس وای بر کوچه های آباد و خانه های زينت شده بصره، که بال هايی چونان بال کرکسان و ناودان هايی چون خرطوم های پيلان دارد! وای بر اهل بصره، که بر کشتگان آنان نمی گريند و از گمشدگانشان کسی جستجو نمی کند. من دنيا را به رو، بر زمين کوبيده و چهره اش را به خاک ماليدم و بيش از آنچه ارزش دارد، بهايش نداده ام و با ديده ای که سزاوار است به آن نِگريسته ام. 2⃣ وصف تركهای مغول ♦️گويا آنان را می بينم با رخساری چونان سپرهای چکّش خورده، لباس هايی از ديباج و حرير پوشيده، که اسب های اصيل را يدک می کشند و آن چنان کشتار و خون ريزی دارند که مجروحان از روی بدن کشتگان حرکت می کنند و فراريان از اسيرشدگان کمترند. (يکی از اصحاب گفت: ای اميرمؤمنان ! تو را علم غيب دادند؟ امام(علیه السلام) خنديد و به آن مرد که از طايفه بنی کلب بود، فرمود:) 3⃣جايگاه علم غيب ♦️ای برادر کَلبی! اين اخباری که اطّلاع می دهم علم غيب نيست، علمی است که از دارنده علم غيب (پيامبر«(صلی الله علیه و آله)») آموخته ام. همانا علم غيب، علم قيامت است، و آنچه خدا در گفته خود آورده که: «علم قيامت در نزد خداست. خدا باران را نازل کرده و آنچه در شکم مادران است می داند، و کسی نمی داند که فردا چه خواهد کرد؟ و در کدام سرزمين خواهد مُرد؟.» پس خداوند سبحان، از آنچه در رَحِم مادران است، از پسر يا دختر، از زشت يا زيبا، سخاوتمند يا بخيل، سعادتمند يا شقی، آگاه است، و از آن کسی که آتشگيره آتش جهنّم است يا در بهشت همسايه و دوست پيامبران است، از همه اينها آگاهی دارد. اين است آن علم غيبی (ذاتی) که غير از خدا کسی نمی داند. جز اينها، علومی است که خداوند به پيامبرش تعليم داده (علم غيب اکتسابی) و او به من آموخته است، پيامبر(صلی الله علیه و آله) برای من دعا کرد که خدا اين دسته از علوم و اخبار را در سينه ام جای دهد و اعضاء و جوارح بدن من از آن پُر گردد. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه128 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

#آل_عمران #صفحه54 #آیه34

📖 ذرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللهُ سَميعٌ عَليمٌ [34] 🔸 آن‌ها فرزندان [و دودمانى] بودند كه [از نظر پاكى و تقوا و فضيلت]، همانند يكديگر بودند؛ و خداوند، شنوا و داناست. #آل_عمران #صفحه54 #آیه34

1️⃣ الصّادق (علیه السلام)- النَّاسُ أَغْفَلُوا قَوْلَ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) فِی عَلِیٍّ (علیه السلام) یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ کَمَا أَغْفَلُوا قَوْلَهُ یَوْمَ مَشْرَبَهًْ أُمِّ إِبْرَاهِیمَ أَتَی النَّاسُ یَعُودُونَهُ فَجَاءَ عَلِیٌّ (علیه السلام) لِیَدْنُو مِنْ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) فَلَمْ یَجِدْ مَکَاناً فَلَمَّا رَأَی رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُمْ لَا یُفْرِجُونَ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ یَا مَعْشَرَ النَّاسِ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَیْتِی تَسْتَخِفُّونَ بِهِمْ وَ أَنَا حَیٌّ بَیْنَ ظَهْرَانَیْکُمْ أما وَ اللَّهِ لَئِنْ غِبْتُ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یَغِیبُ عَنْکُمْ إِنَّ الرَّوْحَ وَ الرَّاحَهًْ وَ الرِّضْوَانَ وَ الْبُشْرَی وَ الْحُبَّ وَ الْمَحَبَّهًْ لِمَنِ ائْتَمَّ بِعَلِیٍّ (علیه السلام) وَ تَوَلَّاهُ وَ سَلَّمَ لَهُ وَ لِلْأَوْصِیَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقٌّ عَلَیَّ أَنْ أُدْخِلَهُمْ فِی شَفَاعَتِی لِأَنَّهُمْ أَتْبَاعِی فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی مَثَلٌ جَرَی فِی إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) لِأَنِّی مِنْ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) وَ إِبْرَاهِیمُ (علیه السلام) مِنِّی وَ دِینِی دِینُهُ وَ سُنَّتِی سُنَّتُهُ وَ فَضْلُهُ فَضْلِی وَ أَنَا أَفْضَلُ مِنْهُ وَ فَضْلِی لَهُ فَضْلٌ تَصْدِیقُ قَوْلِ رَبِّی ذُرِّیَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ. ✅ امام صادق (علیه السلام) مردم از گفتار رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) در روز غدیر درباره‌ی علی (علیه السلام) غافل شدند. همچنان‌که در روز مشربه امّ‌ابراهیم غافل شد. آن روز مردم برای عیادت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به نزد او آمده بودند. سپس علی (علیه السلام) آمد و خواست که نزدیک رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) بنشیند ولی جایی را پیدا نکرد. وقتی رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) متوجّه شد که آن‌ها برای علی (علیه السلام) جا باز نمی‌کنند، فریاد زد: «ای مردم! برای علی (علیه السلام) جا باز کنید». سپس دست او را گرفت و او را نزد خود نشاند و فرمود: «ای گروه مردم! این‌ها خاندان من هستند و شما نسبت به آن‌ها بی‌توجّهی می‌کنید. درحالی‌که من زنده هستم و در میان شما. به خدا قسم! اگر من از شما بگذرم خداوند از شما نمی‌گذرد زیرا آسایش و راحتی و بهشت و شادی و بشارت و محبّت نصیب کسی خواهد شد که به‌دنبال علی (علیه السلام) و ولایتش بوده و تسلیم او و جانشینان او باشد. در این‌صورت من شفیع آن‌ها خواهم بود زیرا آن‌ها پیروان من هستند و هرکس از من پیروی کند از من است. مانند همان چیزی که در میان پیروان ابراهیم (علیه السلام) اتّفاق افتاد زیرا من از ابراهیم (علیه السلام) هستم و او از من است. دین او، دین من و دین من، دین او، سنّت او سنّت من و فضل او جزئی از فضل من است و من از او برتر هستم. و فضل من جزئی از فضل اوست و گفتار خداوند، حرف من را تأیید می‌کند؛ آنجا که می‌فرماید: ذُرِّیَّةً بَعضُهَا مِن بَعضٍ وَاللهُ سَمِیع علِیمٌ». 🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۴۲ بحارالأنوار، ج۲۳، ص۱۵۴/بحارالأنوار، ج۲۷، ص۹۲/ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۷۹/ البرهان/ العیاشی، ج۱، ص۱۶۹/ الغیبهًْ للنعمانی، ص۹۱/ فضایل الشیعهًْ، ص۳۳/ المحاسن، ج۱، ص۱۵۲ #آل_عمران #صفحه54 #آیه34