📖 أُولئِكَ الَّذينَ يَعْلَمُ اللهُ ما في قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ في أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَليغاً [63]
🔶 آن‌ها كسانى هستند كه خدا، آنچه را در دل دارند، مى‌داند. از [مجازات] آنان صرف‌نظر كن؛ و آن‌ها را اندرز ده؛ و با بيانى رسا، [نتايج اعمالشان را] به آن‌ها گوشزد نما.
#سوره_نساء
#صفحه88
#آیه63
1️⃣ علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أُولئِکَ الَّذِینَ یَعْلَمُ اللهُ مَا فِی قُلُوبِهِمْ یَعْنِی مِنَ الْعَدَاوَهًِْ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) فِی الدُّنْیَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِی أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِیغاً أَیْ أَبْلِغْهُمْ فِی الْحُجَّهًِْ عَلَیْهِمْ وَ أَخِّرْ أَمَرَهُمْ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ.
✅ علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أُولَئِکَ الَّذِینَ یَعلَمُ اللهُ مَا فِی قُلُوبِهِمْ و منظور دشمنیِ موجود در قلب آن‌ها نسبت به علی (علیه السلام) در دنیاست. فَأَعرِضْ عنْهُمْ وَعظْهُمْ وَ قُل لَهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغًا یعنی ولایت و جانشینی علی (علیه السلام) بعد از خود را به آن‌ها ابلاغ کن و موضوع [رسیدگی به مخالفت آنان] را به روز قیامت واگذارکن.
🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۲۷۴ البرهان
#سوره_نساء
#صفحه88
#آیه63
🌷 به شهدا خوب نگاه ڪنید...
این است جلوه ے معصومیت✨
میراثی که از اربابشان
امام‌حسین(ع)به ارث برده‌اند💥🍃🌺
#شهیدجهادگرمحمدعارف‌کاظمی 🕊
#مـــامــلت_شـــهادتــیـم🕊🥀#اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج✨
🌷 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
📣📣📣🌿🌹﷽🌹🌿📣📣📣
(قسمت_سوم )
5⃣ راه و رسم زندگي پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم)
♦️ پس به پيامبر پاکيزه و پاکت اقتدا کن، که راه و رسم او الگويی است برای الگو طلبان، و مايه فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد، و محبوب ترين بنده نزد خدا کسی است که از پيامبرش پيروی کند، و گام بر جايگاه قدم او نهد. پيامبر(صلی الله علیه و آله) از دنيا چندان نخورد که دهان را پر کند، و به دنيا با گوشه چشم نگريست، دو پهلويش از تمام مردم فرو رفته تر، و شکمش از همه خالی تر بود. دنيا را به او نشان دادند، امّا نپذيرفت، و چون دانست خدا چيزی را دشمن می دارد آن را دشمن داشت، و چيزی را که خدا خوار شمرده، آن را خوار انگاشت، و چيزی را که خدا کوچک شمرده کوچک و ناچيز می دانست. اگر در ما نباشد جز آن که آنچه را خدا و پيامبرش دشمن می دارند، دوست بداريم، يا آنچه را خدا و پيامبرش کوچک شمارند، بزرگ بداريم، برای نشان دادن دشمنی ما با خدا، و سرپيچی از فرمان های او کافی بود!. و همانا پيامبر «که درود خدا بر او باد» بر روی زمين می نشست و غذا می خورد، و چون برده، ساده می نشست، و با دست خود کفش خود را وصله می زد، و جامه خود را با دست خود می دوخت، و بر الاغ برهنه می نشست، و ديگری را پشت سر خويش سوار می کرد. پرده ای بر در خانه او آويخته بود که نقش و تصويرها در آن بود، به يکی از همسرانش فرمود، «اين پرده را از برابر چشمان من دور کن که هر گاه نگاهم به آن می افتد، به ياد دنيا و زينت های آن می افتم.» پيامبر(صلی الله علیه و آله) با دل از دنيا روی گرداند، و يادش را از جان خود ريشه کن کرد، و همواره دوست داشت تا جاذبه های دنيا از ديدگانش پنهان ماند، و از آن لباس زيبايی تهيّه نکند و آن را قرارگاه دائمی خود نداند، و اميد ماندن در دنيا نداشته باشد، پس ياد دنيا را از جان خويش بيرون کرد، و دل از دنيا برکند، و چشم از دنيا پوشاند، و چنين است کسی که چيزی را دشمن دارد، خوش ندارد به آن بنگرد، يا نام آن نزد او بر زبان آورده شود. در زندگانی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) برای تو نشانه هايی است که تو را به زشتی ها و عيب های دنيا راهنمايی کند، زيرا پيامبر(صلی الله علیه و آله) با نزديکان خود گرسنه به سر می برد، و با آن که مقام و منزلت بزرگی داشت، زينت های دنيا از ديده او دور ماند. پس تفکّرکننده ای بايد با عقل خويش به درستی انديشه کند که آيا خدا محمد(صلی الله علیه و آله) را به داشتن اين صفت ها اکرام فرمود يا او را خوار کرد؟ اگر بگويد خوار کرد، دروغ گفته و بُهتانی بزرگ زده است، و اگر بگويد: او را اکرام کرد، پس بداند، خدا کسی را خوار شمرد که دنيا را برای او گستراند و از نزديک ترين مردم به خودش دور نگهداشت. پس پيروی کننده بايد از پيامبر(صلی الله علیه و آله) پيروی کند، و به دنبال او راه رود، و قدم بر جای قدم او بگذارد، وگرنه از هلاکت ايمن نمی باشد، که همانا خداوند، محمّد(صلی الله علیه و آله) را نشانه قيامت و مژده دهنده بهشت و ترساننده از کيفر جهنّم قرار داد. او با شکمی گرسنه از دنيا رفت و با سلامت جسم و جان وارد آخرت شد، و کاخ های مجلّل نساخت سنگی بر سنگی نگذاشت تا جهان را ترک گفت، و دعوت پروردگارش را پذيرفت. وه! چه بزرگ است منّتی که خدا با بعثت پيامبر(صلی الله علیه و آله) بر ما نهاده، و چنين نعمت بزرگی به ما عطا فرموده. رهبر پيشتازی که بايد او را پيروی کنيم و پيشوايی که بايد راه او را تداوم بخشيم. به خدا سوگند! آن قدر اين پيراهن پشمين را وصله زدم، که از پينه کننده آن، شرمسارم. يکی به من گفت: «آيا آن را دور نمی افکنی؟». گفتم: از من دور شو، صبحگاهان رهروان شب ستايش می شوند.
📜 #نهج_البلاغه، #خطبه160
📣🌹🕊
📣🌿🌹
📣📣📣📣