📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜 خطبه ۱۲۶ 📣(به‌ امام علیه السلام گفتند: مردم به دنیا‌ دل بسته اند،‌ معاویه با هدایا و پول های فراوان آنها را جذب می کند شما هم از اموال عمومی به اشراف‌ عرب و بزرگان قریش ببخش و از تقسیم مساوی بیت المال دست بردار ، تا به تو گرایش پیدا کنند.) 🔹عدالت اقتصادی امام (علیه السلام) ♦️آيا به من دستور می دهيد برای پيروزی خود، از جور و ستم درباره امّت اسلامی که بر آنها ولايت دارم، استفاده کنم؟. به خدا سوگند!، تا عمر دارم، و شب و روز برقرار است، و ستارگان از پی هم طلوع و غروب می کنند، هرگز چنين کاری نخواهم کرد! اگر اين اموال از خودم بود به گونه ای مساوی در ميان مردم تقسيم می کردم تا چه رسد که جزو اموال خداست! آگاه باشيد! بخشيدن مال به آنها که استحقاق ندارند، زياده روی و اسراف است، ممکن است در دنيا مقام بخشنده آن را بالا بَرَد، امّا در آخرت پَست خواهد کرد. در ميان مردم ممکن است گرامی اش بدارند، امّا در پيشگاه خدا خوار و ذليل است. کسی مالش را در راهی که خدا اجازه نفرمود مصرف نکرد و به غير اهل آن نپرداخت جز آن که خدا او را از سپاس آنان محروم فرمود، و دوستی آنها را متوجّه ديگری ساخت. پس اگر روزی بلغزد و محتاج کمک آنان گردد، بدترين رفيق و سرزنش کننده ترين دوست خواهند بود. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه126 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

#آل_عمران #صفحه53

📖 ذالِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النّارُ إِلّا أَيّاماً مَعْدُوداتٍ وَ غَرَّهُمْ في دينِهِمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ [24] 🔸 اين، به خاطر آن است كه مى‌گفتند: «[به سبب امتيازى كه به ديگران داريم] آتش [دوزخ]، جز چند روزى به ما نمى‌رسد». اين افترا [و دروغى كه به خدا بسته بودند]، آن‌ها را در دينشان مغرور ساخت [و گرفتار انواع گناهان شدند]. #آل_عمران #صفحه53 #آیه24

1️⃣ الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ سُوَیْدِ‌بْنِ‌غَفَلَهًْ أَنَّهُ قَالَ: کُنْتُ مَعَ أَبِی مُوسَی عَلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ فَقَالَ: سَمِعْتُ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ: إِنَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ اخْتَلَفُوا فَلَمْ یَزَلِ الِاخْتِلَافُ بَیْنَهُمْ حَتَّی بَعَثُوا حَکَمَیْنِ ضَالَّیْنِ ضَالٌّ مَنِ اتَّبَعَهُمَا وَ لَا تَنْفَکُّ أُمُورُکُمْ تَخْتَلِفُ حَتَّی تَبْعَثُوا حَکَمَیْنِ یَضِلَّانِ وَ یَضِلُّ مَنْ تَبِعَهُمَا قَالَ سُوَیْدٌ: فَقُلْتُ أُعِیذُکَ بِاللَّهِ أَنْ تَکُونَ أَحَدَهُمَا. قَالَ: فَخَلَعَ قَمِیصَهُ وَ قَالَ بَرَّأَنِی اللَّهُ مِنْ ذَلِکَ کَمَا بَرَّأَنِی مِنْ قَمِیصِی وَ لَمَّا جَرَی لَیْلَهًْ الْهَرِیرِ صَاحُوا یَا مُعَاوِیَهًْ هَلَکَتِ الْعَرَبُ فَقَالَ: یَا عَمْرُو! أَ نَفِرُّ أَوْ نَسْتَأْمِنُ قَالَ: لَنَرْفَعُ الْمَصَاحِفَ عَلَی الرِّمَاحِ وَ نَقْرَأُ أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یُدْعَوْنَ إِلی کِتابِ اللهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّی فَرِیقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ. ✅ پیامبر (صلی الله علیه و آله) سوید گوید: با ابوموسی کنار نهر فرات بودیم که گفت: از رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می‌فرماید: «بنی‌اسرائیل دچار اختلاف شدند و همچنان میانشان اختلاف بود تا اینکه دو حَکَم گمراه را فرستادند؛ هرکس از آن دو پیروی کرد گمراه است و پیوسته امور شما دچار اختلاف است تا اینکه دو حکم می‌فرستید که گمراه می‌شوند و هرکس از آن‌ها پیروی کند گمراه می‌شود». گفتم: «خداوند تو (ابوموسی) را نگه‌دارد که یکی از آن دو باشی پس جامه‌اش را برکند و گفت: همچنان‌که خدا مرا از پیراهنم جدا کرد از اینکه یکی از آنان باشم دور کرده است». و هنگامی‌که شب هَریر (شبی که در آن شب جنگ میان حضرت علی (علیه السلام) و معاویه بسیار شدّت یافت و کشته‌های زیادی برجای گذاشت). واقع شد، فریاد زدند: «ای معاویه عرب نابود شد»! معاویه گفت: «ای عمرو! فرار کنیم یا طلب امان کنیم (تسلیم شویم)». گفت: «قرآن‌ها را بر روی نیزه‌ها بلند می‌کنیم و می‌خوانیم: أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یُدْعَوْنَ إِلی کِتابِ الله لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّی فَرِیقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ». 🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۰۸ بحارالأنوار، ج۳۳، ص۳۱۱ #آل_عمران #صفحه53 #آیه24