📖 ذالِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النّارُ إِلّا أَيّاماً مَعْدُوداتٍ وَ غَرَّهُمْ في دينِهِمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ [24] 🔸 اين، به خاطر آن است كه مى‌گفتند: «[به سبب امتيازى كه به ديگران داريم] آتش [دوزخ]، جز چند روزى به ما نمى‌رسد». اين افترا [و دروغى كه به خدا بسته بودند]، آن‌ها را در دينشان مغرور ساخت [و گرفتار انواع گناهان شدند]. #آل_عمران #صفحه53 #آیه24

1️⃣ الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ سُوَیْدِ‌بْنِ‌غَفَلَهًْ أَنَّهُ قَالَ: کُنْتُ مَعَ أَبِی مُوسَی عَلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ فَقَالَ: سَمِعْتُ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ: إِنَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ اخْتَلَفُوا فَلَمْ یَزَلِ الِاخْتِلَافُ بَیْنَهُمْ حَتَّی بَعَثُوا حَکَمَیْنِ ضَالَّیْنِ ضَالٌّ مَنِ اتَّبَعَهُمَا وَ لَا تَنْفَکُّ أُمُورُکُمْ تَخْتَلِفُ حَتَّی تَبْعَثُوا حَکَمَیْنِ یَضِلَّانِ وَ یَضِلُّ مَنْ تَبِعَهُمَا قَالَ سُوَیْدٌ: فَقُلْتُ أُعِیذُکَ بِاللَّهِ أَنْ تَکُونَ أَحَدَهُمَا. قَالَ: فَخَلَعَ قَمِیصَهُ وَ قَالَ بَرَّأَنِی اللَّهُ مِنْ ذَلِکَ کَمَا بَرَّأَنِی مِنْ قَمِیصِی وَ لَمَّا جَرَی لَیْلَهًْ الْهَرِیرِ صَاحُوا یَا مُعَاوِیَهًْ هَلَکَتِ الْعَرَبُ فَقَالَ: یَا عَمْرُو! أَ نَفِرُّ أَوْ نَسْتَأْمِنُ قَالَ: لَنَرْفَعُ الْمَصَاحِفَ عَلَی الرِّمَاحِ وَ نَقْرَأُ أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یُدْعَوْنَ إِلی کِتابِ اللهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّی فَرِیقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ. ✅ پیامبر (صلی الله علیه و آله) سوید گوید: با ابوموسی کنار نهر فرات بودیم که گفت: از رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می‌فرماید: «بنی‌اسرائیل دچار اختلاف شدند و همچنان میانشان اختلاف بود تا اینکه دو حَکَم گمراه را فرستادند؛ هرکس از آن دو پیروی کرد گمراه است و پیوسته امور شما دچار اختلاف است تا اینکه دو حکم می‌فرستید که گمراه می‌شوند و هرکس از آن‌ها پیروی کند گمراه می‌شود». گفتم: «خداوند تو (ابوموسی) را نگه‌دارد که یکی از آن دو باشی پس جامه‌اش را برکند و گفت: همچنان‌که خدا مرا از پیراهنم جدا کرد از اینکه یکی از آنان باشم دور کرده است». و هنگامی‌که شب هَریر (شبی که در آن شب جنگ میان حضرت علی (علیه السلام) و معاویه بسیار شدّت یافت و کشته‌های زیادی برجای گذاشت). واقع شد، فریاد زدند: «ای معاویه عرب نابود شد»! معاویه گفت: «ای عمرو! فرار کنیم یا طلب امان کنیم (تسلیم شویم)». گفت: «قرآن‌ها را بر روی نیزه‌ها بلند می‌کنیم و می‌خوانیم: أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یُدْعَوْنَ إِلی کِتابِ الله لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّی فَرِیقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ». 🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۰۸ بحارالأنوار، ج۳۳، ص۳۱۱ #آل_عمران #صفحه53 #آیه24

📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜 خطبه ۱۲۷ 📣(قبل‌از جنگ نهروان‌ در سال ۳۷ هجری در رد اعتقادات‌خوارج ایراد فرمود ،خوارج عقيده داشتند: كسی كه گناه كبيره انجام دهد كافر و از اسلام خارج شده است، مگر توبه كند و دوباره مسلمان گردد) 1⃣افشاء گمراهی خوارج ♦️پس اگر چنين می پنداريد که من خطا کرده و گمراه شدم، پس چرا همه امّت محمّد(صلی الله علیه و آله) را به گمراهی من گمراه می دانيد؟ و خطای مرا به حساب آنان می گذاريد؟ و آنان را برای خطای من کافر می شماريد؟ شمشيرها را بر گردن نهاده، کورکورانه فرود می آوريد، و گناهکار و بی گناه را به هم مخلوط کرده، همه را يکی می پنداريد؟ در حالی که شما می دانيد، همانا رسول خدا(صلی الله علیه و آله) زناکاری را که همسر داشت سنگسار کرد، سپس بر او نماز گزارد، و ميراثش را به خانواده اش سپرد، و قاتل را کشت و ميراث او را به خانواده اش بازگرداند، دست دزد را بريد و زناکاری را که همسر نداشت تازيانه زد، و سهم آنان را از غنايم می داد تا با زنان مسلمان ازدواج کنند. پس پيامبر(صلی الله علیه و آله) آنها را برای گناهانشان کيفر می داد، و حدود الهی را بر آنان جاری می ساخت، امّا سهم اسلامی آنها را از بين نمی برد، و نام آنها را از دفتر مسلمين خارج نمی ساخت. (پس با انجام گناهان کبيره کافر نشدند.) شما «خوارج»، بدترين مردم و آلت دست شيطان و عامل گمراهی اين و آن می باشيد. 2⃣ پرهيز از افراط و تفريط نسبت به امام علی (علیه السلام) ♦️به زودی، دو گروه نسبت به من هلاک می گردند: دوستی که افراط کند و به غيرِ حق کشانده شود، و دشمنی که در کينه توزی با من زياده روی کرده به راه باطل درآيد. بهترين مردم نسبت به من، گروه ميانه رو هستند. از آنها جدا نشويد، همواره با بزرگ ترين جمعيّت ها باشيد که دست خدا با جماعت است. از پراکندگی بپرهيزيد، که انسانِ تنها، بهره شيطان است آن گونه که گوسفندِ تنها، طعمه گرگ خواهد بود. آگاه باشيد! هر کس که مردم را به اين شعار «تفرقه و جدايی» دعوت کند او را بکُشيد، هر چند که زير عمامه من باشد. 3⃣ علل پذيرش (حكميت) ♦️اگر به آن دو نفر «ابوموسی و عمروعاص» رأی به داوری داده شد، تنها برای اين بود که آنچه را قرآن زنده کرد، زنده سازند، و آنچه را قرآن مرده خواند، بميرانند. زنده کردن قرآن به اين است که، دست وحدت به هم دهند و به آن عمل نمايند، و ميراندنِ آن، از بين بردن پراکندگی و جدايی است، پس اگر قرآن ما را به سوی آنان بکشاند آنان را پيروی می کنيم، و اگر آنان را به سوی ما سوق داد بايد اطاعت کنند. پدر مباد شما را! من شرّی به راه نيانداخته، و شما را نسبت به سرنوشت شما نفريفته، و چيزی را بر شما مشتبه نساخته ام. همانا رأی گروهی از شما، بر اين قرار گرفت که دو نفر را برای داوری انتخاب کنند، ما هم از آنها پيمان گرفتيم که از قرآن تجاوز نکنند، امّا افسوس که آنها عقل خويش را از دست دادند، حق را ترک کردند در حالی که آن را به خوبی می ديدند، چون ستمگری با هواپرستی آنها سازگار بود با ستم همراه شدند. ما پيش از داوری ظالمانه شان با آنها شرط کرديم که به عدالت داوری کنند و بر اساس حق حکم نمايند، امّا به آن پای بند نماندند. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه127 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜