هدایت شده از دارُ السَّلام🌴
#بخشــاول
سلام علیکم
پیرو نقدی که نویسنده محترم کانال موسسۀ فقه الطّب راجع به استفاده از آیه ۵۹ سوره انعام و کلام حجت الاسلام علی کشوری در یکی از مکتوبات الگوی پیشرفت اسلامی (الگوی فقهی علامت شناسی و تشخیص بیماریها / ص۱۹) منتشر کردهاند، نقد ایشان به دلائلی که اشاره خواهد شد وارد نیست:
✍ اوصاف رطب" و "یابس" دو وصف متناقض اند که کل موجودات به نحوى تحت یکى از این دو مندرجند. از این رو این تعبیر کنایه از کل موجودات مىباشد و اشاره به موجودى خاص ندارند. یک موجود نمىتواند در آنِ واحد هم مصداقى براى این باشد و هم مصداقى براى آن، پس جمع میان رطب و یابس در آیه کریمه کنایه از کل موجودات است. از سوى دیگر چون یک موجود مىتواند گاهى تَر و گاهى خشک باشد، این تعبیر مىتواند کنایه از علم الهی به کلیه تحولات و تغییرات عالم ماده قلمداد شود.
ضمن اینکه آیات و روایات پشتیبان برای این امر هم موجود است...
برخی روایات ذیل آیه شریفه هم گواه بر این مطلب است؛
👈الصّادق (علیه السلام)- إنّ اللَّه قال لِموسی (علیه السلام): وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الأَلْواحِ مِن کُلِّ شَیْءٍ وَ لم یقل: کُلَّ شَیْءٍ و فی عیسی (علیه السلام) وَ لِأُبَیِّنَ لَکُم بَعضَ الَّذِی تَختَلِفُونَ فِیهِ و قال فی عَلیّبنأَبِیطالب (علیه السلام) وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ. و قال وَ لَا رَطْبٍ وَ لَا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ فَعِند علیّ (علیه السلام) عِلمُ کُلّ رَطبٍ وَ یابسٍ. (الصراط المستقیم / الاحتجاج...)
امام صادق (علیه السلام)- خداوند به موسی (علیه السلام) فرمود: و برای او در الواح اندرزی از هر موضوعی نوشتیم. (اعراف/۱۴۵). و نفرمود: «هر موضوعی». و در مورد عیسی (علیه السلام) [فرمود]: تا برخی از آنچه را که در آن اختلاف دارید روشن کنم. (زخرف/۶۳). و در مورد علیّبنابیطالب (علیه السلام) فرمود: کسی که علم کتاب [و آگاهی بر قرآن] نزد اوست. (رعد/۴۳). و فرمود: وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ؛ پس علم هر تر و خشکی نزد علی (علیه السلام) است.
👈الصّادق (علیه السلام)- مِصبَاحُ الأَنوَارِ بِإِسنَادِهِ إِلَی المُفَضَّلِ قَالَ: دَخَلتُ عَلَی الصّادِقِ (علیه السلام) ذَاتَ یَومٍ فَقَالَ لِی یَا مُفَضَّل هَل عَرَفتَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) و عَلِیّاً (علیه السلام) و فَاطِمَةً (سلام الله علیها) و الحَسَنَ (علیه السلام) و الحُسَینَ (علیه السلام) کُنهَ مَعرِفَتِهِم قُلتُ یَا سَیِّدِی و ما کُنهُ مَعرِفَتِهِم قال یَا مُفَضَّلُ مَن عَرَفَهُم کُنهَ مَعرِفَتِهِم کَانَ مؤمِناً فِی السَّنَامِ الأَعلَی قال قُلتُ عَرِّفنِی ذَلِکَ یا سَیِّدِی قال یا مُفَضَّلُ تَعلَمُ أَنَّهُم عَلِمُوا مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ و جَلَّ و ذَرَأَهُ و بَرَأَهُ و أَنَّهُم کَلِمَهًُْ التَّقوَی و خُزَّانُ السَّمَاوَاتِ و الأَرَضِینَ و الجِبَالِ و الرِّمَالِ و البِحَارِ و عَلِمُوا کَم فِی السَّمَاءِ مِن نَجمٍ و مَلَکٍ و وَزنِ الجِبَالِ و کَیلِ مَاءِ البِحَارِ و أَنهَارِهَا و عُیُونِهَا و ما تَسقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا عَلِمُوهَا و لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الأَرضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ وَ هُوَ فِی عِلمِهِم وَ قَد عَلِمُوا ذَلِک. (تاویل الآیات / تفسیر البرهان)
امام صادق (علیه السلام)- مفضّل گوید: روزی خدمت امام صادق (علیه السلام) رسیدم به من فرمود: «آیا محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) را خوب میشناسی»؟ عرض کردم: «شناسایی واقعی آنها چگونه است». فرمود: «ای مفضّل هرکس آنها را با کنه معرفت بشناسد در درجه اعلی مؤمن خواهد بود». عرض کردم: «آقا مرا به کنه معرفت ایشان آشنا کن». فرمود: «مفضّل! آیا میدانی آنها از آنچه خدا آفریده، اطّلاع دارند و آنها کلمهی تقوی و خازنان آسمانها و زمینها و کوهها و ریگستانها و دریاها هستند. و میدانند در آسمان چقدر ستاره و فرشته است. و وزن کوهها و مقدار آب دریاها و نهرها و چشمهها و هر برگی که بیافتد را آنها میدانند؛ وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ؛ همه را میدانند و به آن اطّلاع دارند».
👈الکاظم (علیه السلام)- أَمَّا الکِتابُ المُبِینُ فَهُوَ أَمِیرُالمُؤمِنِینَ (علیه السلام). / (الکافی)
امام کاظم (علیه السلام)- کِتابٍ مُبِینٍ حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است.
✍ این آیه شریفه جزو #آیاتــتوصیفی قرآن کریم است و همه اشیاء عالم هم متصف به وصف خشکی یا تری هستند و خالی از این دو نمیباشند، و علم هر تری و خشکی هم تنها نزد امیرالمومنین و اولادش است.
فلذا به استفاده حاج آقای کشوری از آیه شریفه خدشهای وارد نیست.
✍نکته آخر:
مطالعۀ آیات و روایات (خصوصا آیات و روایاتِ توصیفی) بر مبنای #قواعدــفقهــالبیان قابل فهم تر است و دقیقتر صورت میگیرد.
هدایت شده از دارُ السَّلام🌴
#بخشــاول
سلام علیکم
پیرو نقدی که نویسنده محترم کانال موسسۀ فقه الطّب راجع به استفاده از آیه ۵۹ سوره انعام و کلام حجت الاسلام علی کشوری در یکی از مکتوبات الگوی پیشرفت اسلامی (الگوی فقهی علامت شناسی و تشخیص بیماریها / ص۱۹) منتشر کردهاند، نقد ایشان به دلائلی که اشاره خواهد شد وارد نیست:
✍ اوصاف رطب" و "یابس" دو وصف متناقض اند که کل موجودات به نحوى تحت یکى از این دو مندرجند. از این رو این تعبیر کنایه از کل موجودات مىباشد و اشاره به موجودى خاص ندارند. یک موجود نمىتواند در آنِ واحد هم مصداقى براى این باشد و هم مصداقى براى آن، پس جمع میان رطب و یابس در آیه کریمه کنایه از کل موجودات است. از سوى دیگر چون یک موجود مىتواند گاهى تَر و گاهى خشک باشد، این تعبیر مىتواند کنایه از علم الهی به کلیه تحولات و تغییرات عالم ماده قلمداد شود.
ضمن اینکه آیات و روایات پشتیبان برای این امر هم موجود است...
برخی روایات ذیل آیه شریفه هم گواه بر این مطلب است؛
👈الصّادق (علیه السلام)- إنّ اللَّه قال لِموسی (علیه السلام): وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الأَلْواحِ مِن کُلِّ شَیْءٍ وَ لم یقل: کُلَّ شَیْءٍ و فی عیسی (علیه السلام) وَ لِأُبَیِّنَ لَکُم بَعضَ الَّذِی تَختَلِفُونَ فِیهِ و قال فی عَلیّبنأَبِیطالب (علیه السلام) وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ. و قال وَ لَا رَطْبٍ وَ لَا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ فَعِند علیّ (علیه السلام) عِلمُ کُلّ رَطبٍ وَ یابسٍ. (الصراط المستقیم / الاحتجاج...)
امام صادق (علیه السلام)- خداوند به موسی (علیه السلام) فرمود: و برای او در الواح اندرزی از هر موضوعی نوشتیم. (اعراف/۱۴۵). و نفرمود: «هر موضوعی». و در مورد عیسی (علیه السلام) [فرمود]: تا برخی از آنچه را که در آن اختلاف دارید روشن کنم. (زخرف/۶۳). و در مورد علیّبنابیطالب (علیه السلام) فرمود: کسی که علم کتاب [و آگاهی بر قرآن] نزد اوست. (رعد/۴۳). و فرمود: وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ؛ پس علم هر تر و خشکی نزد علی (علیه السلام) است.
👈الصّادق (علیه السلام)- مِصبَاحُ الأَنوَارِ بِإِسنَادِهِ إِلَی المُفَضَّلِ قَالَ: دَخَلتُ عَلَی الصّادِقِ (علیه السلام) ذَاتَ یَومٍ فَقَالَ لِی یَا مُفَضَّل هَل عَرَفتَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) و عَلِیّاً (علیه السلام) و فَاطِمَةً (سلام الله علیها) و الحَسَنَ (علیه السلام) و الحُسَینَ (علیه السلام) کُنهَ مَعرِفَتِهِم قُلتُ یَا سَیِّدِی و ما کُنهُ مَعرِفَتِهِم قال یَا مُفَضَّلُ مَن عَرَفَهُم کُنهَ مَعرِفَتِهِم کَانَ مؤمِناً فِی السَّنَامِ الأَعلَی قال قُلتُ عَرِّفنِی ذَلِکَ یا سَیِّدِی قال یا مُفَضَّلُ تَعلَمُ أَنَّهُم عَلِمُوا مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ و جَلَّ و ذَرَأَهُ و بَرَأَهُ و أَنَّهُم کَلِمَهًُْ التَّقوَی و خُزَّانُ السَّمَاوَاتِ و الأَرَضِینَ و الجِبَالِ و الرِّمَالِ و البِحَارِ و عَلِمُوا کَم فِی السَّمَاءِ مِن نَجمٍ و مَلَکٍ و وَزنِ الجِبَالِ و کَیلِ مَاءِ البِحَارِ و أَنهَارِهَا و عُیُونِهَا و ما تَسقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا عَلِمُوهَا و لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الأَرضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ وَ هُوَ فِی عِلمِهِم وَ قَد عَلِمُوا ذَلِک. (تاویل الآیات / تفسیر البرهان)
امام صادق (علیه السلام)- مفضّل گوید: روزی خدمت امام صادق (علیه السلام) رسیدم به من فرمود: «آیا محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) را خوب میشناسی»؟ عرض کردم: «شناسایی واقعی آنها چگونه است». فرمود: «ای مفضّل هرکس آنها را با کنه معرفت بشناسد در درجه اعلی مؤمن خواهد بود». عرض کردم: «آقا مرا به کنه معرفت ایشان آشنا کن». فرمود: «مفضّل! آیا میدانی آنها از آنچه خدا آفریده، اطّلاع دارند و آنها کلمهی تقوی و خازنان آسمانها و زمینها و کوهها و ریگستانها و دریاها هستند. و میدانند در آسمان چقدر ستاره و فرشته است. و وزن کوهها و مقدار آب دریاها و نهرها و چشمهها و هر برگی که بیافتد را آنها میدانند؛ وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ؛ همه را میدانند و به آن اطّلاع دارند».
👈الکاظم (علیه السلام)- أَمَّا الکِتابُ المُبِینُ فَهُوَ أَمِیرُالمُؤمِنِینَ (علیه السلام). / (الکافی)
امام کاظم (علیه السلام)- کِتابٍ مُبِینٍ حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است.
✍ این آیه شریفه جزو #آیاتــتوصیفی قرآن کریم است و همه اشیاء عالم هم متصف به وصف خشکی یا تری هستند و خالی از این دو نمیباشند، و علم هر تری و خشکی هم تنها نزد امیرالمومنین و اولادش است.
فلذا به استفاده حاج آقای کشوری از آیه شریفه خدشهای وارد نیست.
✍نکته آخر:
مطالعۀ آیات و روایات (خصوصا آیات و روایاتِ توصیفی) بر مبنای #قواعدــفقهــالبیان قابل فهم تر است و دقیقتر صورت میگیرد.