#برشی از کتاب #معیشت_پرهیزکارانه
#هفتمین_کتاب_سیر_تمدن_ساز
#تقوا
انسان #غافل هرگز به فکر استغفار نمیافتد. اصلا به یادش نمیآید که گناه میکند. غرق در گناه است؛ مست و خواب است و واقعا مثل آدمی است که در خواب حرکتی انجام میدهد.
در اصطلاحات قرآنی آن چیزی که نقطه مقابل این غفلت است، تقوا است. #تقوا، یعنی بهوش بودن و دائم مراقب خود بودن. اگر از آدم غافل دهها گناه سرمیزند و اصلاً حس نمیکند که گناه کرده است، آدم متقی، درست نقطه مقابل اوست. اندک گناهی هم که میکند، فوراً متذکر میشود که گناه کردهاست و به فکر جبران میافتد. إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوْا۟ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ ٱلشَّيْطَٰنِ تَذَكَّرُوا۟ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ. اعراف/۲۰۱ به مجرد اینکه شیطان از کنار او عبور میکند و باد شیطان به او میخورد فورا حس میکندکه دچار اشتباه و غفلت گردیدهاست، به یاد میافتد چنین آدمی، چشمش باز است.
#معیشت_پرهیزکارانه
#هفتمین_کتاب_سیر_تمدن_ساز
#سید_علی_خامنه_ای
@t_manzome_f_r
#پیام_صبحگاهی
ایمان به غیب
بشر، وقتی از معنویّت #غافل شد، همهی درهای اصلاح و صلاح به روی او #بسته میشود.
امروز به دنیای مادّی نگاه کنید!
امروز آنچه که در دنیای مادّی، میتواند #کلید همهی اصلاحات و سعادتها محسوب شود، همین است که انسانها به #خود آیند، متذکّر شوند، #هدف_خلقت را از ورای این ظواهر مادّی جستجو کنند دنبال حقیقتی بگردند.
ریشهی #فساد، عدمِ توجه به این باطنِ حقیقیِ عالم است.
#سرّ، معنا و باطن زندگی و حیات انسان، متوجه وگوش به فرمان یک مبدأحاکم و قادر و صاحب اختیارِ از غیب بودن.
همان «ایمان به غیب» است: "الّذین یؤمنون بالغیب".
نتیجه آن میشود که: در این ظواهرِ مادّیِ زندگی غرق نمیشوند. زندگی را در همین خور و خواب، شهوات، تمایلات انسانی، قدرت، ریاست و امثال اینها، خلاصه نمیکنند.
این، اوّلین هدیهی بعثتها به انسانها و اوّلین هدف پیغمبر است؛ که آنها را متذکّر کند و به آنها ایمان بدهد؛ آن هم ایمان به غیب.
۱۳۷۴/۰۹/۲۹
#تبیین
@t_manzome_f_r