امیر المومنین علیهم السلام میفرمایند : اى‌ مردم ماه خدا با بركت و رحمت و آمرزش به شما روى آورده‌ است ؛ ماهى كه نزد خدا برترينِ ماه‌ها ، روزهايش بهترينِ روزها ، شب هايش برترينِ شبها و ساعاتش بهترينِ ساعت هاست .

؛

جان به راه ِحق شد، آنکه عشق از وجود رشد داد .

بسم‌الله .

نجف اشرف ؟ بله ممنون ، بله لطفا ً، بله خواهش می‌کنم .

شما قلب مایی ؛ حفظه‌الله .

ﻃﺎﻟﻊ‌ ‌ِﻫﺮ که حسینی‌ست ﻳﻘﻴﻨﺎ حسنیﺳﺖ ، که ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ علی هم ﺣﺴﻦ ‌ِﺩﻭﻡ ﻣﺎﺳﺖ .

‌ صد و هجده دفعه گفتم الهی به حسن ، پاسخ آمد که فقط یک حسنش‌ کافی بود .

بسم‌الله .

باخت ؟ چی هس ؟.

‌‌ عزیزِ من ، ما آدم‌ها چیزی به اسمِ فراموشی نداریم ، می‌دانم شب‌هایت سخت می‌گذرد و روز‌هایت را به امید "فراموشش‌ می‌کنم" می‌گذرانی ، اما من به تو می‌گویم که منتظر فراموش‌ کردنش‌ نباش تو فقط می‌توانی خاطراتِ‌ او را لایِ یک کتاب بُگذاریُ ببندی و خودت را مجبور کنی سمتِ آن کتاب نروی و بعد از مدت‌هایِ طولانی ، گریه‌هایِ ممتد و شب‌هایِ سخت ، تازه عادت می‌کنی که دیگر سمتِ آن کتاب نروی . پس در واقع فراموشی در کار نیست ، [ ما فقط به نبودن‌ها عادت می‌کنیم . ]