‌ ‌ 🔸 حرم کجاست؟ حرم، جایش در قلب است و انسانها در قلب خود از حرم پاسداری می کنند و اگر قلب حرم را نیابد چشم جز در و دیوار چه می بیند وشاید کارش به جایی برسد که مثل داعش با داعیه تقابل با شرک درصدد تخریب آن برآید. 🔹 جمهوری اسلامی حرم است و این سخن را جز با قلب نمی توان تصدیق کرد. واگر قلب این معنی را در نیابد اگر موافق جمهوری اسلامی هم باشیم بهره ای از آن نخواهیم برد و وزر و وبال قدرت و ثروت مارا فرامی گیرد. 🔸 آنوقت بجای آنکه پاسدار جمهوری اسلامی باشیم جمهوری اسلامی را در خدمت خود می‌خواهیم. 🔹 دوازدهم فروردین روز جمهوری اسلامی است و فرصتی است برای گفتگوی قلب ها تا این حرم را دریابیم و در این جهان پُر از کینه که میل به تصاحب قدرت و ثروت همچون طوفانی انسانها را در خود می‌بلعد خود را به کشتی نجات دوران برسانیم. 🔸 حرم مجالی است برای تجدید عهد تا نسبتی دوباره میان انسانها برقرار شود کینه از میان برخیزد و عشق و محبت و ایثار پدیدار شود. 🔹 درک این معنا از جمهوری اسلامی مسئولیتی بر دوشمان می گذارد که باید هرآنچه داریم فدای آن کنیم و در غفلت از این معناست که باندهای قدرت و ثروت در ظاهری موجه و مقدس تلاش می کنند تا حکومت ری را بدست آورند هرچند که از گندم آن هم نخواهند خورد. 🔸 اینان نمی دانند که در برهوت توسعه نیافتگی هیچ نمی‌روید و فقط فرصت‌ها را از خود می‌گیرند. 🔹 برای ما یک راه بیشتر نمانده است و آن تجدید عهد با سیاست دینی است همان راهی که حضرت روح الله با تأسیس جمهوری اسلامی در مقابلمان گشود، و وظیفه پاسداری از آن را بردوشمان گذاشت. 🔸 در سایه این پاسداری امید است که کشور خود را از ورطه هولناک توسعه نیافتگی خلاص کند و مهیای جهان آینده شود. ‌🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 🔍 https://varastegi.ir/3407 ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 💠 درباره شادی حقیقی و اوقات تلخ پایان تعطیلات 🔸 گفت: کسی‌که واقعاً شاد است، هیچ‌وقت بلند بلند نمی‌خندد. خنده‌ی بلند اغلب برای پنهان کردن یک افسردگی درونی است. مثل افسردگی در ساعت‌های پایانی یک تعطیلات که آدم را به دست و پا زدن برای یک شادی مضحک وا می‌دارد. نکند زمان بگذرد و من به اندازه کافی شاد نبوده باشم! 🔹 من به‌یاد کسانی می‌افتم که در راه بازگشت از شمال، با اضطراب آخرین ساعت‌های فراغت‌شان را می‌گذرانند... با پایکوبی دسته جمعی کنار جاده‌ها و جیغ کشیدن و بوق زدن در تونل‌ها... 🔸 شادی، کالایی نیست که با خرج کردن پول و زمان، بدست آید؛ شادی با فائق آمدن و چیره شدن بر زمان بدست نمی‌آید. تلاش برای شاد بودن مساوی است با اضطراب و نهایتا افسردگی. شادی از دست کسی که برای به‌دست آوردنش دست‌وپا می‌زند، فرار می‌کند. 🔹 بهجت و انبساط خاطر حقیقی، نه نسبتی با "تعطیلی" دارد و نه دارایی و نه حتی فراغت از کار. شادی حقیقی از چشمه درون می‌جوشد. در هنگام "انس" و نه در "نسیان". ‌🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 🔍 https://varastegi.ir/3410 ✍🏻 وحید یامین پور ‌ ‌ #گلاسنهایت #رهایی #وارستگی #زمان

‌ ‌ 🔺 روایت پیشرفت در آینه آوینی باحضور حجت الاسلام نجات‌بخش ▪️یکشنبه ۲۴ فروردین ماه، حوالی ساعت ۲۳:۱۵ از شبکه اصفهان صداوسیما @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 می‌گوید: حالا شما یک انسان‌تنها دارید که دائما خودش را در معرض نابودی می‌بیند و چون احساس‌می‌کند پناهی‌ندارد‌‌، به این‌سمت‌ و سو می‌رود که همه‌منافع‌ را جلب‌خودش‌ بکند، حالا وقتی در بنیان‌روح‌ یک‌جامعه‌ای چنین‌مسئله‌ای وجوددارد، چه دستورالعمل‌شاهکاری یا حرف‌اخلاقی‌ای‌ می‌خواهیم‌بزنیم که راهی برای او بازکند؟... 🔹 آیا تو می‌خواهی به کسی‌که همه‌عالم‌‌ را می‌خواهد به تصرف‌خود‌ در بیاورد و جلب‌خودش‌ بکند، اسم‌اعظم یا دستورالعمل‌شاهکاری‌ بدهی؟... 🔸 این‌جا مشکل از عدم‌فهم‌ماست از جهانی که در آن‌ حاضریم که اگر این‌فهم‌ پیش‌می‌آمد ما پرسش‌عمیق‌تری‌ نسبت به مسئله‌اخلاق داشتیم... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 🔍 https://varastegi.ir/3420 ✍🏻 حجت‌الاسلام نجات بخش ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 هایدگر مدعی است که تمام متافیزیک به دنبال تبیین بنیادی برای هستی هستندگان است و تفاوت تاریخی آن صرفا در انتخاب بنیاد بوده است. 🔹 بر همین اساس هر تفکری که در ذیل ثنویت، بنیادانگاری کند از ریشه درخت متافیزیک قوت می‌گیرد. حال این بنیاد، مُثُل افلاطونی باشد یا علت العلل یا ملکوت عرفانی یا حتی خدا!؛ خدای متافیزیک... 🔺 @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 ما بنیادانگاری را مسلم می‌انگاریم و هرگونه شک و تردید در ارتباط با آن‌را مساوی با کفر یا نسبی‌انگاری می‌دانیم. 🔹 پرسش از تاریخ متافیزیک یعنی نشان دادن اینکه این افق (بنیادانگاری)، مطلق نیست بلکه تاریخی است. 🔸 در ذیل این تاریخ حتی قرآن و روایات و عرفان هم اینگونه درک می‌شود. مثلا "خالق" یا "ملکوت" یا "اسماءالله" را بنیاد "ما سوی الله" می‌پنداریم... 🔺 @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 بنیادانگاری و ثنویت، افق فهم ماست. حتی زمانی که می‌خواهیم از بنیادانگاری فرا رویم، به "بنیاد بی‌بنیادی" پناه می‌بریم! گویی مَفَرّی برای اندیشه نیست. 🔹 شاید به همین دلیل هایدگر زبانی دیگر اتخاذ کرد چون زبان متافیزیک ذاتا بنیادانگار است. 🔺 @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 مارتین هایدگر:《در متافیزیک هستی به مثابه بنیاد، پیشاپیش ممهور شده است.》 🔹 در نتیجه تفکر متافیزیکی به خود هستی نمی‌اندیشد زیرا همواره به هستی در قالب هستنده‌ای که هست می‌اندیشد. 🔸 هایدگر یک جمله کلیدی دارد که من به بعضی رفقا می‌گفتم او با این جمله شاه‌کلیدی به دست می‌دهد تا اندیشه را از متافیزیک عبور دهد:《هستی وجود ندارد》 🔺 @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 مارتین هایدگر: 《متافیزیک تاریخی است که هیچ چیز برای خود هستی در آن وجود ندارد》این همان معنای مورد نظر هایدگر از نسیان هستی در تاریخ تفکر مغرب زمین است. 🔹 هایدگر متافیزیک را نه محصول دوره مدرن که نتیجه بسط منطقی تاملات فلسفی در یونان باستان می‌داند و در نتيجه تاریخ نسیان هستی قدمتی چند هزار ساله دارد. 🔺 @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 مارتین هایدگر:《نسیان هستی، یعنی سر منشأ خودمستور هستی منقسم به چیستی و بودگی که در آن هستی، هستندگان را به مثابه هستندگان باز می‌کند و به مثابه هستی، ناپرسیده می‌ماند. این تقسیم صرفا آموزه‌ای از تفکر متافیزیکی نیست بلکه رخدادی را در تاریخ هستی نشان می‌دهد؟》 🔹 اشاره هایدگر به تمایز وجود و ماهیت در فلسفه که اتفاقا از آورده‌های فلسفه مشا است جالب توجه است. 🔺 @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 مارتین هایدگر:《تنها آنگاه تفکر را یاد توانیم گرفت که چیستی تفکر تاکنونی را از بیخ و بن از یاد برکنیم. اما بدین مقصود ضروری است که همزمان این تفکر تاکنونی را بشناسیم.》 🔹 از طریق شناخت شکل‌گیری انتوتئولوژی در یونان و پیگیری آن در تاریخ متافیزیک است که می‌توانیم فراز و فرود الوهیت متافیزیکی را فهم کرده و امکان شکل‌گیری الوهیتی غیرمتافیزیکی را بیازماییم. 🔺 @varastegi_ir ‌ ‌