‌ ‌ 💠 #فراسوی_ایمان_و_کفر ▪️ (قسمت ۵) 🔸 یک تبیین کوتاه و غیر جسورانه از اندیشه‌ی هایدگر درمورد یک موضوع، خطر مفروض گرفتن بیش‌ازحد پیش‌فرض‌های پنهانی‌مان در تفکر، انتظاراتمان از هایدگر، و موضوعاتی که هایدگر با آن‌ها سروکار دارد را با خود به‌همراه دارد. 🔹 اگر وقت نگذاریم تا ببینیم هایدگر چگونه در درون، از طریق، و خارج از چارچوب‌ها و مسائل سنتی کار می‌کند، احتمالاً برخی موضوعات را واضح و بدیهی خواهیم پنداشت. بنابراین، به‌طور خلاصه، اگر بخواهیم ظرفیت‌های تفکر دینی را از تفکر هایدگر بیرون بیاوریم، ابتدا باید هایدگر را درک کنیم و تنها با صرف زمان برای بررسی دقیق و طرح تفکر هایدگر می‌توانیم به تفکر به درک تفکر او برسیم. 🔸 نکته مهم دیگری که ذکر آن لازم است این است که قرابت‌های زبانی هایدگر تا حد زیادی از تفکر او و هرگونه تلاش برای توضیح آن تفکر، جدا نیست. 🔹 زبان او بخشی از پدیدارشناسی اوست، بخشی از تلاش او برای نشان‌دادن پیوستگی‌های مهم میان تفکر و زبان و آشکار کردن ظرفیت‌های پنهان زبان. پرهیز و اجتناب از این قرابت‌های زبانی، اجتناب از آن چیزی است که او با زبان خود به ما نشان می‌دهد. 🔸 بنابراین نگرانی بیش‌ازحد در مورد استفاده از اصطلاحات هایدگر خطر سوءتفاهم نسبت‌به هایدگر و کارکرد زبان او را به‌همراه دارد. 🔹 هدف زبان هایدگر این است که با بیرون انداختن ما از شیارهایی که تفکر ما در امتداد آن حرکت می‌کند، تفکر ما را تغییر دهد. بنابراین غرض از زبان هایدگر این است که این زبان تا حدی غریب و غیرعادی باشد، تا بتواند راه‌های جدیدی را برای پرداختن به مسائل و ترغیب خواننده به تفکر در باب آن‌چه در تفکر خود و در سنت می‌گذرد نشان دهد. 🔸 فریاد زدن بیش‌ازحد برای توضیح، توجیه و تفسیر تفکر هایدگر براساس مقولات سنتی -چنان‌که برخی فکر می‌کنند مجبور به آن هستیم- خواست دوری از تلاش و زحمت برای درک شکل جدیدی از تفکر است که حقیقتاً عجیب و غیرعادی است و می‌بایست چنان‌که هست تجربه شود. ادامه دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 ما امروزه یک کار ساده‌ای را هم که در این کشور می‌خواهیم انجام دهیم مأیوس می‌شویم... 🔹 چه راهی را حضرت امام می‌روند که یقین دارند می‌شود آن را طی کرد و تا آخر آن راه را هم می‌روند و در آخر می‌فرمایند: با قلبی مطمئن از میان شما مرخص می‌شوم؟... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 برداشتی از جلسه عجز و ناارادگی در سلوک ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 تفاوت شهید مطهری با بسياری از متفکرین امروزی در میزان سواد و مطالعه یا قدرت بیان و گفتار نیست. 🔹 در این است که مطهری ایدئولوژی زده و مقیم جهان اراده فردی و دغدغه‌مند تصرف در اذهان مخاطبانش نبود. 🔸 او اهل دعوت بود نه تصرف. فقط آن‌ها که در مرحله تسلیم در برابر امر قدسی هستند، از انگیز‌ه‌های سوبژکتیو "تاثیرگذار بودن" خالی می‌شوند. 🔹 بسیاری از روشنفکران و متفکران که دغدغه تاثیرگذاری دارند، به جای دعوت وارد وادی تصرف می‌شوند و گرفتار مهلکه‌ی سوبژکتیویته اند و در سودای تبلیغ و تغییر دیگران هستند. 🔸 مطهری تسلیم بود و این او را ماندگار کرد. ماندگاری در پیوستن به حق است. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 وحید یامین‌پور ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 من دست و پا زدن برای تغییر را مجاهده نمیدانم، این شاید فرسایش درون خود باشد. 🔹 راه دین راه گشوده ای است، مجاهده درونی دقیقا چیست؟... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 برداشتی از جلسه عجز و ناارادگی در سلوک ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ ⁉️ پرسش و پاسخ با استاد طاهرزاده ▪️ سوال شماره ۳۷۴۶۸ ▪️ لینک سوال در سایت: lobolmizan.ir/quest/37468 🔸 سوال: سلام خدمت استاد طاهرزاده ۱. نظر حضرتعالی در رابطه با جایگاه تاریخی جناب هایدگر و حضور و ظهور تفکر ایشان در جهان غرب چیست؟ ۲. آیا هنوز هم عظمت سابق را برای تفکر ایشان قائل هستید؟ 🔻 پاسخ استاد: باسمه تعالی سلام علیکم آری! بنده اتفاقاً در نسبت با نگاهی که هایدگر به انسان در رابطه با حضور تاریخی‌اش دارد، بسیار در حیرت هستم... و همان‌طور که مکرر خدمت طلاب عزیز عرض شده، پس از حضور کافی در «حکمت متعالیه» جناب صدرالمتألهین، نمی‌توانند جناب آقای دکتر رضا داوری و جناب آقای مارتین هایدگر را برای حضور در این تاریخ و در نسبت با این بشر، نادیده بگیرند. خوب است به متنی که تحت عنوان #فراسوی_ایمان_و_کفر در کانال وارستگی نوشته شده توجه بفرمایید: eitaa.com/varastegi_ir/1021 موفق باشید... 🌐 کانال لب المیزان

#گعده_غیر_رسمی 🎧 راهی دیگر، عالَمی دیگر... 🎙 گفتگو با حجت‌الاسلام نجات بخش ⏱ زمان: ۶۳ دقیقه 🗓 ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌ #ناارادگی #انتظار #توحید

‌ ‌ 💠 #فراسوی_ایمان_و_کفر ▪️ (قسمت ۶) 🔸 اگر بخواهیم به شیوه و راه تفکر هایدگر بپردازیم، بر ما واجب است که کل تفکر او را در نظر بگیریم و فراتر از آن، تفکر او را به‌عنوان یک کل، به‌عنوان وحدتی وفادار به تفکر خود و آن‌چه درباره آن می‌بایست تفکر کرد ببینیم. 🔹 بحث‌ها درباره هایدگر متقدم و متأخر و چرخش مشهور میان این دو، یا درباره‌ی هایدگر یک و دو و حتی سه، مبتنی بر خوانشی آموزه‌ای از هایدگر است که جو جریان درونی این تفکر و خود انتقادی درونی آن را در خود جذب و دگرگون می‌کند و آن‌چه را که پیش‌تر بدان سو رفته است مختل می‌کند. 🔸 شخص در چنین کاری به آن‌چه هایدگر بیان کرده توجه می‌کند و نه آن‌چه سخن گفتن هایدگر به سوی آن و درباره‌ی آن است، یعنی به چیزی که او تلاش می‌کند تا آن را نشان دهد و در تفکر خود آشکار کند. 🔹 بدین ترتیب، شخص گرفتار صورت‌بندی هایی می‌شود که منجر به سوءتفاهم ها و انتقادهایی می‌گردد که راه خود و موضوع مورد بحث را گم می‌کنند. 🔸 شخص شروع به خوانش هایدگر اولیه می‌کند (به‌طور ویژه در کتاب هستی و زمان) به‌عنوان یک رساله سنتی فلسفی درباره انسان همچنین شخص شروع به خوانش هایدگر متأخر به‌عنوان تفکر راز ورزانه و عرفانی و رمزی می‌کند و بنابراین بسته به این‌که شخص از تفکر منطقی روشن، لذت می‌برد یا از سخنان خود گویانه‌ی عمیق و تیره، تفکر متأخر هایدگر را مورد تحقیر یا ستایش قرار می‌دهد. شخص حتی شروع به جستجوی رویدادهایی در زندگی هایدگر می‌کند تا بتواند تغییر آشکارا محسوس میان دوره‌های متقدم و متأخر فکری او را «توضیح» بدهد. 🔹 بااین‌حال اگر همان‌طورکه هایدگر امیدوار بود و مدام بر آن تأکید می‌کرد، تفکر او به‌عنوان یک کل در نظر گرفته شود و توجه و تمرکز به تفکر او و آن‌چه تفکر او درباره آنست معطوف بشود، هیچ‌یک از این‌ها معنایی نخواهد داشت است. ادامه دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 شاعری مانند حافظ یا مولانا را در زبان‌های دیگر نداریم چون نسبتی که به این شکل می‌تواند جهان را شاعرانه ببیند، زبان فارسی است. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ 🎙 حجت الاسلام نجات بخش ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 💠 #فراسوی_ایمان_و_کفر ▪️ (قسمت ۷) 🔸 اگر بخواهیم اهمیت هایدگر برای تفکر دینی را درک کنیم و هرگونه بعد دینی را که در تفکر او وجود دارد بررسی کنیم، ابتدا می‌بایست آن‌چه را که به تفکر او جان می‌بخشد در نظر آوریم. 🔹 باید دریابیم که برای هایدگر چه چیزی اهمیت دارد، یعنی در نگاه او موضوع تفکر چیست. هایدگر این‌موضوع را در همان صفحه اول کتاب دوران‌ساز خود، هستی و زمان، به ما می‌گوید. آن‌چه برای او اهمیت دارد و به تفکر او مربوط می‌شود، همانی است که او بعدها آن را فراموشی وجود می‌نامد یعنی پرسش از معنای وجود، از این‌که بودن چه معنایی دارد، فراموش‌شده است. 🔸 ما دیگر درباره وجود نمی‌پرسیم یا نمی‌فهمیم که پرسیدن چنین سؤالی چه می‌تواند باشد، اگرچه این پرسش به تفکر افلاطون و ارسطو جان بخشید و درنتیجه نیروی جنبش کل تفکر غربی را فراهم کرد. هایدگر در این ناچیزانگاری و فراموشی چنین پرسش مهمی، تاریکی جهان ما، فقر خزنده و نهیلیسمی را می‌یابد که به درون تفکر ما نفوذ کرده‌است و ازاین‌رو ادعا می‌کند تفکرش همانی است که او می‌بایست به آن بیندیشد. 🔹 هایدگر در این درک نگران‌کننده خود، دو روح خویشاوند را در متأخرترین تاریخ غرب می‌یابد: فردریش نیچه و فردریش هولدرلین. ادامه دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 اظهار عجز در برابر خدا چیست واقعا؟ آیا به این در و آن در زدن است؟ یا در انتظار راهی بودن که خداوند برای ما باز کند؟... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 برداشتی از جلسه عجز و ناارادگی در سلوک ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 💠 #فراسوی_ایمان_و_کفر ▪️ (قسمت ۸) 🔸 تعبیر «خدا مرده‌استِ» نیچه به چه معناست و بر چه دلالت دارد؟ هایدگر اظهار می‌کند در درجه اول این اعلام مرگ خدای مسیحی است، خدای اخلاقی، «پدر» در آسمان که براساس میزان فضیلت‌مند ما به ما پاداش می‌دهد یا ما را مجازات می‌کند. یعنی خدایی که شخص با او تجارت کند. 🔹 اما فراتر از این واضح است که کلمه‌ی خدا برای نیچه بیانگر کل قلمرو فراحسی ایده‌ها و ایده‌آل‌ها، اهداف و هنجارهایی است که از زمان تفسیر یونان متأخر و مسیحیت از افلاطون (یعنی افلاطونیسم) ذات انسان را تعیین کرده‌اند. 🔸 از این‌رو «خدا مرده‌است» نشان می‌دهد تمام این قلمرو دیگر به زندگی انسان‌ها روح نمی‌بخشد و از آن حمایت نمی‌کند. بنیاد هرچیز واقعی، واقعیت جاری هرچیز واقعی، غیرواقعی شده‌است. 🔹 البته می‌توانیم با اشاره به این‌که این فقط خدای «اخلاقی و هنجاری» است که مرده است و نه «خود خدای فی‌نفسه»، تمام تبیین این کلام نیچه را باطل کنیم بااین‌حال، فراتر از این واقعیت که چنین طفره‌ای، قلمرو فوق محسوس (فی‌نفسه)‌ای را احیا می‌کند که در این‌جا نیچه آن را به چالش کشیده است، همچنین این طفره تجربه بنیادین رویداد تاریخی غرب _سرشت دوهزارساله تاریخ متافیزیک_ را نادیده می‌گیرد که هایدگر آن را در کلام «خدا مرده‌است» نیچه می‌یابد. 🔸 این سرنوشت چنین است: نیهیلیسم. نهیلیسم جنبش و فرآیندی تاریخی است که از قبل در قرون گذشته حاکم بوده‌است و قرن آینده را تعین می‌بخشد که از طریق آن قلمرو فوق محسوس -عالم بالا- ارزش و معنای خود را از دست داده است. 🔹 نیهیلیسم تاریخی است که در آن مرگ خدای مسیحی به‌آرامی اما به‌نحو مقاومت ناپذیری آشکار می‌شود، رویدادی طولانی‌مدت که در آن حقیقت در باب موجودات به‌مثابه یک کل به‌نحو اساسی تغییر می‌کند و به سمت پایان تعیین‌شده خود رانده می‌شود. ادامه دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌