‌ ‌ 🔸 پرسش از نقشِ یهودیت‌ِجهانی پرسشی نژادی نیست، بلکه پرسشی متافیزیکی ست. 🔹 پرسشی است پیرامونِ گونه‌ای از اگزیستانسِ انسانی که در طریقی مطلقاً بی‌لجام می‌تواند به عنوانِ تکلیفی جهان-تاریخی وظیفۀ برکندنِ تمامیِ هستندگان از هستی را عهده دار شود. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 مارتین هایدگر 📗 دفترهای سیاه ‌ ‌ ‌‌ ‌

‌ ‌ 🔸 یکی از پنهان‌ترین صور امر غول‌آسا، و شاید کهن‌ترین آن، عبارت است از مهارتِ لجوجانه‌‌ای در حسابگری، دست‌کاری و مداخله؛ از طریق این مهارت، بی‌جهانیِ یهودیت به بنیان خویش نائل می‌آید. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 مارتین هایدگر 📗 دفترهای سیاه ‌ ‌‌

‌ ‌ 🔸 ایران دیگر یک سرزمین نیست، حضوری است در تاریخ؛ حضور در تاریخی که به نور حضرت سيدالشهداء «عليه السلام» اراده شده است با همه یزیدیان در هر قالب و ظاهری به هر قیمت مقابله شود. 🔹 ایران سرزمین عبور از دوگانگی زندگی و مقاومت است که غرب‌زدگان بر ما تحمیل کردند. 🔸 آیا می‌توان در این زمانه بدون این ایران به سوی اباعبدالله «علیه السلام» و كربلا نظر کرد؟ مسلما نه و از این جهت آری ایران امروز یعنی کربلا... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌✍🏻 استاد طاهرزاده ‌ ‌ ‌ ‌

🍂 چیست گردون‌ هوس‌افزای خیالاتِ عدم... @varastegi_ir #بیدل_‌دهلوی

‌ ‌ ما وقتی سر سفره حضور نشستیم حواس‌مان نبود که حضور، «به در آمدن» نیست... @varastegi_ir ‌ ‌

به در آمدن = نامستوری

‌ ‌ 🔸 اگر تا دیروز کار پژوهش دشوار بود اکنون به نظر می‌رسد که وضع به کلی دگرگون شده است زیرا در عصر تکنولوژی اطلاعات یا به قول کاستلر در قمارخانه جهانی الکترونیکی علم را می‌خرند و می‌فروشند و مصرف می‌کنند... 🔹 اکنون دیگر از بنیاد کردن علم نباید گفت؛ علم در هیچ جای دیگر جهان بنیاد ندارد بلکه تکنولوژی اطلاعات، هم بنیاد است هم دیوار و سقف؛ هم سرمایه است هم سود. یعنی این قمارخانه بزرگ الکترونیکی همه چیز جهان کنونی است... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌✍🏻 دکتر داوری اردکانی ‌ ‌‌

‌ ‌ سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست @varastegi_ir ‌ ‌

‌ ‌ 🎙 دکتر سید محمدتقی چاوشی: ▪️ در تمام اعصار، فقط یک انقلاب داریم و آن هم انقلاب ایران است... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 این تلقی که مردم جهان به دو گروه متجدد و پیش‌از تجدد تقسیم می‌شوند، نادرست و بی وجه و حتی گاهی خطرناک است. 🔹 در این‌که مردمان در مناطق مختلف جهان سنت‌های متفاوت دارند و کم‌وبیش به آن سنت‌ها وابسته‌اند، تردید نیست. اما اکنون در هیچ جای جهان، جامعه و نظم سنتی وجود ندارد. 🔸 همه جهان اکنون متجدد شده‌است و جامعه‌ای را نمی‌شناسیم که علم و تکنولوژی را نخواهد و طلب نکند، ولی علم در همه‌جا به‌نحو یکسان با جامعه و با روح مردمان پیوند نخورده است. 🔹 در این شرایط اگر جامعه‌ها را به مدرن و سنتی تقسیم کنیم، کمترین خطرش این است که چون کشورها گریزی از توسعه ندارند، کسانی فکر کنند که پس باید با سنت‌ها درافتاد و آن‌ها را از میان برداشت تا راه برای توسعه و مدرنیته باز شود و وقتی این سودا دستور عمل سیاست شود، چه‌بسا که به فاجعه بینجامد. 🔸 جامعه‌ها سنتی و متجدد نیستند. آن‌ها را به متجدد و قبل‌از تجدد هم نباید تقسیم کرد. تفاوت جهان درحال توسعه یا توسعه‌نیافته با جهان غربی این است که در جامعه توسعه یافته، علم و زندگی و سیاست همه اعضای یک پیکرند و یک روح آن‌ها را راه می‌برد، اما در جهان توسعه نیافته این‌ها همه از بیرون آمده و در کنار هم قرار گرفته است، بی‌آن‌که روحی برای متحد کردن و هماهنگ ساختن آن‌ها وجود داشته باشد. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌✍🏻 دکتر داوری اردکانی 📗 نقد فرهنگ توسعه نیافتگی 🔖 جلد دوم، ص ۳۰ ‌ ‌‌

‌ ‌ 🔸 همه باید متذکر باشیم که علم گرچه مزیت بزرگ جامعه‌ی جدید و کارساز زندگی بشر است، همواره این احتمال بوده‌است _و اکنون احتمال بیشتر شده‌است_ که از قانون هم‌بستگی سر بتابد و در راه ویرانگری وارد شود. 🔹 در تاریخ علم نقل شده‌است که تالس ملطی هنگامی‌که بر سر چاهی مشغول رصد کردن ستارگان بود، پایش بلغزید و در چاه افتاد. دوشیزه‌ای که شاهد درافتادن دانشمند به چاه بود او را از چاه بیرون آورد. چاه، تلسکوپ و ابزار پژوهش تالس بود که نزدیک بود خصم جانش شود اما حسن و زیبایی او را از این مخمصه نجات داد. 🔸 این سخن هم به صورت‌های مختلف بسیار تکرار شده‌است که هنر، ما را در برابر خشونت‌های احتمالی علم و سیاست حفظ می‌کند. قصه طالس پرمعنا است. در این‌که هنر هم پناه و دستاویز بشر می‌تواند باشد بحث نمی‌کنیم اما جهان تکنولوژی اطلاعات، چندان فضای هنر را تنگ کرده‌است که اگر خطری روی دهد دیگر دست کسی به هنر نمی‌رسد که از آن مدد بجوید. 🔹 جهان توسعه‌یافته نباید امکان وقوع خطرهای بزرگ را از نظر دور بدارد؛ درحالی‌که جهان درحال توسعه باید بیشتر در اندیشه‌ی هم‌بستگی و هماهنگی علم و زندگی و سیاست و جامعه باشد و البته هیچ‌یک نباید چشم امید از هنر و تفکر بردارند. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌✍🏻 دکتر داوری اردکانی 📗 نقد فرهنگ توسعه نیافتگی 🔖 جلد دوم، ص ۳۱ ‌ ‌‌

‌ ‌ 🔸 اگر رابطه ما با خدا، رابطه خالق و مخلوق باشد و اینگونه فرض کنیم که احکامی هست و ما مکلف به آن اجرای آن احکام هستیم، این یک نحوه دوگانگی برای ما پیش می‌آورد که موجب می‌شود ما یک زندگی تکلف‌آمیزی‌ را تجربه کنیم و زندگی تکلف‌آمیز یعنی این‌که گویا شما می‌خواهی از زندگی چشم بپوشی برای عبادت خدا 🔹 و عمده این تکلف‌ها باعث می‌شود که ما از دین‌داری‌ کوتاه بیاییم چون ریشه‌ این دین‌داری‌ این است که به حکم آنکه خدا ما را خلق کرده داریم این عبادات را انجام می‌دهیم. 🔸 این‌جاست‌ که خودمان را دچار یک جبری می‌دانیم و در دنیای امروز که سرای پوچی‌ها هست آرام آرام با این نسبت از دین‌داری، دین‌داری‌ بی‌معنا می‌شود. 🔹 الا اینکه ما به یک نحوه از دین‌داری‌ برگردیم که اساس آن ایمان قلبی است. در ایمان قلبی خود ما هستیم که از درون به خودمان فرمان می‌دهیم و این همان خود درونی و فطرت است یا همان نجوای درونی است که حق با ما دارد و در این نسبت است که ایمان، راهگشای عمل دینی ما می‌شود... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌‌🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش ‌ ‌ ‌ ‌