اگر خشم و خروش غیرت ما هم نیستانگارانه باشد، چه؟! ما چقدر سرچشمههای غلیان احساس خودمان را میشناسیم؟ چقدر از این غلیان از حقیقت عقیدهای درست متولد شده و چقدر برساختهی یک غفلت روانشناختی ناخودآگاه یا واکنشی عصبی به دریافت یک پیام رمزگذاری شدهی رسانهای یا یک تعصب ایدئولوژیک قبیلهای است؟ کسیکه خودسازی دقیقی نکرده بعید است خشم و خروش و غیرتی ستودنی داشته باشد.
#یادگاری
➕️ @Yaminpour
وحید یامین پور
ادامه: روایتها زمانی تبدیل به قصه میشوند که ما را درگیر یک گره دراماتیک میکنند یا یک خاطره را به
قسمت سوم:
قدرت جویبار بیشتر است یا سیلاب؟
ذهن عجول اذعان میکند که سیلاب قویتر است. چون سنگهای بزرگ را میغلتاند و از سر راه برمیدارد. اما هیچ سیلابی نمیتواند سنگ را بشکافد و رخنه و روزنهای بگشاید و از میان آن، عبور کند.
در کودکی که در درّههای کوهستانی تفرّج میکردم، شگفتانگیزترین صحنه، رخنهها و روزنههایی بود که طی سالها بر اثر فرو افتادن قطرههای آب، در صخرهها و تختهسنگهای بزرگ ایجاد شده بود. هیچ سیلابی توان جابجایی صخرهها را نداشت. اما جویبارهای آرام و صبور و قطرات که به آرامی چکیده بود، بدون آنکه زمین و دشت و کوه را بیازارد، با قدرت آرام خود راهش را گشوده بود.
پروپاگاندا که جوهر وحشی رسانههای مدرن است، ارادهی معطوف به تسلط بر انسان و تبدیل کردن مخاطب به عنوان منبعی برای بهرهبرداری است. اما هنر، رهایی از این اراده است.
روایت و قصه چون جویبار، راه خود را با قدرت آرامشان میگشایند بدون آنکه چیزی را از سر راهشان بردارند.
آنکس که در سودای تسلط بر هستی است، بیگانه با هستی است. تاثیر و قدرت تاثیر، در رهاشدگی از سودای قدرت و تاثیر است و این تعارض، همان ذات رازآلود هستی است.
#یادگاری
➕️ @Yaminpour
دانشآموزی که برای کشیدن یک پاره خط بهجای دوختن نگاهش به نقطهی مقصد، به دست و قلم خودش چشم میدوزد، خطی پریشان و کج و معوج میکشد که احتمالا به نقطهی مقصد منتهی نخواهد شد.
پریشانی ، نتیجهی ندیدن مقصد است. ملتی که آینده را در تخیلش نمیبیند و به روزمرگی التفات دارد، پریشان و افتان و خيزان راه میپیماید.
دشمن دانا همانکسی است که نقطهی مقصدِ یک ملت را غبارآلود و محو میکند.
💠 #یادگاری
➕️ @yaminpour
به نظر من کشف ناخودآگاه یکی از بزرگترین کشفیات بشر جدید بوده، شاید از کشف جاذبه یا کروی بودن زمین و گردش انتقالی و... مهمتر.
البته ناتوانی و نقص انسان به عنوان فاعل شناسا از قرنها قبل برای حکما معلوم بود اما این کشف در دایره علم جدید، اهمیت مضاعف دارد؛ از آنرو که بشر متفرعن و ژست بیطرفانهاش در کاوش جهان و تصرف در آن را با واقعیت ضعیف و حقیقت دور از دسترس خود روبرو کرد.
#یادگاری
➕️ @yaminpour
تفکر، حرکت از ظاهر است به باطن؛ از موجود به وجود. در این حرکت، هنگامیکه با امر غیرقابل محاسبه (نااندیشیدنی) مواجه میشویم، امکان خروج از عقلانیت مادی محاسبهگر را پیدا میکنیم. اما امر غیر قابل محاسبه چیست؟ عدم، مرگ، حرمان و عجز انسان.
پس تفکر حقیقی ایستادن در نقطه غیرقابل محاسبهی مرگ و عجز است؛ همانجا که انسان خود و همه چیز را هیچ و معلّق و بیبنیاد میبیند. این ناچیزی و تعلیق سرآغاز درک و حضور وجود مطلق و نامتناهی است؛ آنگاه كه احساس یک نیاز عمیق به این وجود نامتناهی جوانه میزند، دعای حقیقی از عمق زمین جان میجوشد. پس دعا، اگر جوشش اضطرار از درون باشد و نه فقط لفظ، عالیترین شکل تفکر است.
#یادگاری
➕️ @yaminpour
ریشه دو کلمه free و friend در زبانهای هند و اروپایی یکی است. این یعنی آزادی و دوستی همریشهاند. آزادی حکایت از بودن در رابطهای دوستانه با دیگران است؛ بودن در میان دوستان. بیونگ چولهان معتقد است سوژه نئولیبرال اساساً نمیداند دوستی خالی از غرض (purpose-free) چه شکلی است. انسان امروز که وجودش در سوداگری خلاصه شده رابطه خالی از غرض که مبتنی بر دوستداشتن صِرف باشد را تجربه نمیکند. بنابراین رژیم نئولیبرال به انزوای محض و ناپدید شدن احساس خوشبختی میانجامد.
ادبِ دوستداشتن غیرغرضورزانهی دیگران، ادب جهان امروز نیست. انسان امروز آنرا نمیآموزد و تجربه نمیکند. از اینرو کمیابترین احساس دوران ما، احساس آزادی و خوشبختی است.
#یادگاری
#داستان_فراموشی
➕️ @Yaminpour
در همین رابطه: دوستداشتن حقیقی و الفت چیست؟
https://eitaa.com/yaminpour/3114
1️⃣
زن، حافظه زندگی مشترک است. بدون زن، زندگی نه گذشتهای دارد و نه آیندهای؛ بدون زن، زندگی لحظاتی گذراست که از گذرانش هیچ اثری بر هیچ چیزی باقی نمیماند.
#یادگاری
#روایت
➕️ @Yaminpour
2️⃣
زن، راوی زندگیاست؛ بدون روایت، ما از زمان مشترک و مکان مشترک چیزی نمیفهمیم. زن، با روایتش از چیزها، حافظه زندگی را میسازد. زن، سخن میگوید و سخن گفتن او، مرد را از سکوتی که ماحصلش فراموشی قصهی زندگی است، نجات میدهد. سکوت مرد، لازمان و لامکان است؛ بدون حافظه است. مرد، مجموعهای از کارهاست، روایت مرد هم بر عهده زن است.
#یادگاری
#روایت
➕️ @yaminpour
3️⃣
هر روایتی، ابتدا با یک "ابَر پیرنگ" بنیاد گذاشته میشود. ابَر پیرنگ، همان چیزی است که رخدادها را معنا میکند و خوراک فهم ما از چیزها را فراهم میآورد. ابَر پیرنگِ زندگی مرد را زن میسازد. وقتی زنی در جایی هست، آنجا، خانه است. خانه همانجایی است که مرد در انتظار رسیدن به آن زنده است. "زندگی" همانا در انتظار رسیدن به خانه است.
#یادگاری
#روایت
➕️ @Yaminpour
امروز، اول اردیبهشت، بهنام سعدی نامگذاری شده. شاید دقیقترین سخن دربارهی سعدی همان جملهای باشد که آن ادیب فقید گفت؛ وقتی از او پرسیدند تاثیر سعدی بر زبان فارسی چیست؟ گفت: در واقع ما به زبان سعدی سخن میگوییم نه زبان فارسی!
و در این سخن، یک جهان معنا مستتر است. زبان، تجلی و ظهور وجود است. این وجود است که کسانی را برمیگزیند تا بر زبان آنها سخن بگوید. جهان ما را کلمات میسازد و زبان سعدی چون زبان حافظ، سنایی و مولوی، جهان ما را با کلمات خود ساخته و پرداختهاند. جهان بدون سعدی و حافظ جای کین توزی آدمیان است و با آنها، جای انس. انسان، شاعرانه سکنی میگزیند.
#یادگاری
➕️ @yaminpour
مطالبه شفافیت اگر مطالبهای از جنس یک انتخاب فعالانه سیاسی و به مثابه بخشی از یک نگرش در حکمرانی مورد مطالبه باشد، قابل اعتناست. اما امروز تمنای شفافیت، اغلب نوعی سرگرمی کنجکاوانه برای رسواسازی دیگران است. کنشگران مجازی بیش از همیشه از رسواسازی لذت میبرند. حتی برخی سیاستمداران رادیکال، کنشگری خود را بر ارضای احساس کنجکاوی کاربران مجازی برای رسوا کردن دیگران متمرکز کردهاند.
عجیب است که در دوران ما زندگی رازورانه یک زندگی ملالانگیز بهحساب میآید. شبکههای اجتماعی برای به نمایش گذاشتن همهچیز بهینه شده و تربیتشدگان آن احتیاط در مراقبت از "درون" و "راز" را نمیشناسند.
#یادگاری
➕️ @Yaminpour
چه خوب گفت:
"در جهان مجازی امروز، روایت از تبلیغات قابل تشخیص نیست."
همه میخواهند چیزی را به تو بفروشند. زندگیشان را، عقیدهشان را، تفریحشان را، عبادتشان را، حتی بزرگترین غمشان را. گویندگان به بازاریابی مشغولند؛ روایت ناپدید شده و جایش را تبلیغات گرفته؛ این یعنی پایان اعتماد به شنیدهها و دیدهها.
اگر کسی پیدا شد که نخواست چیزی به من بفروشد، رهایش نخواهم کرد.
#یادگاری
#روایت
➕️ @Yaminpour