📌مصادره به مطلوبِ ولایت؛ وقتی "#ولایتمدارها" رسانه‌های #منتسب_به_رهبری را زیر سوال می‌برند ▫️در ماه‌های اخیر، پدیده‌ای نگران‌کننده در فضای سیاسی-رسانه‌ای کشور ظهور کرده است: افرادی که خود را پیرو مطلق ولایت فقیه معرفی می‌کنند، به صراحت رسانه‌ها و سایت‌های منتسب به رهبری را زیر سؤال می‌برند و حتی اعتبارشان را ساقط‌شده تلقی می‌کنند. این رفتار، هرچند در ظاهر ممکن است با نام "#دفاع_از_ولایت" انجام شود، اما در تحلیل جامعه‌شناختی، نشان‌گر یک شکاف عمیق‌تر در گفتمان سیاسی حامیان نظام است. ▫️بر اساس الگوهای رفتاری شناخته‌شده در جامعه‌شناسی سیاسی، چنین کنش‌هایی در واقع تلاشی برای شخصی‌سازی گفتمان دینی و سیاسی است. بازیگران این عرصه می‌کوشند تا قرائت خود از "ولایت" را معیار تشخیص حق و باطل قرار دهند. آنچه با آنها همسو نباشد، حتی اگر از نهادهای رسمی و مورد تأیید نظام نشأت گرفته باشد، به‌راحتی مورد هجمه قرار می‌گیرد. ▫️این روند، دو آسیب جدی در پی دارد: #نخست، تعدد قرائت‌های خودخوانده از رهبری که انسجام درونی گفتمان انقلاب را خدشه‌دار می‌کند؛ #دوم، سایش تدریجی اعتماد بدنه‌ی اجتماعی نسبت به منابع رسمی که عملاً جریانات معارض را در موضع برتر قرار می‌دهد؛ چراکه شکاف درونی در جبهه‌ی ولایتمداران، دقیقاً همان نقطه‌ای است که دشمنان نظام برای بهره‌برداری روانی و رسانه‌ای مترصد آن هستند. ▫️در چنین شرایطی، بازتعریف مرزهای نقد درون‌گفتمانی، تمایز بین نقد و تخریب، و به‌ویژه بازگشت به چارچوب‌های منضبط در تفسیر "ولایت"، از ضرورت‌هایی است که بیش از همیشه احساس می‌شود. ولایت نه #تملک‌پذیر است، نه #قابل_مصادره؛ و رسانه‌ی منتسب به رهبری، نباید #قربانی رقابت‌های درون‌جریانی شود. #تحریریه_تیترینو