💠 بر مدار کتاب و سنت 🔹 جهان دو بخش دارد: بخش فراطبیعت و بخش طبیعت; بخش فراطبیعت دست جعل و #بدلی_‌سازی به آن نمی ‌رسد، ولی در قلمرو طبیعت از توحید تا ایمان, از ایمان تا توحید همه مراحل پنج گانه بدلی ساختند, جعل كردند و مانند آن. عرفان هم از این جریان مصون نمانده است، عرفان كاذب با عرفان صادق, عرفان باطل با عرفان حق, عرفان قبیح با عرفان حَسن, عرفان شرّ با عرفان خیر، جعل كردند، بدلی ساختند. عرفان آن است كه در #مدار_كتاب_و_سنت باشد «و لاغیر». ذرّه‌ای از دین فاصله نگیرد، چه كسی عارف ‌تر از علی ‌بن ‌ابی‌طالب است؟! علی (صلوات الله و سلامه علیه) عارف بود هم به لحاظ مبدأ و هم به لحاظ معاد, هم به لحاظ وحی و نبوّت. 🔹 ممكن است كسی حكیم باشد توحید را با برهان بشناسد, معاد را با برهان بشناسد, وحی و نبوّت را با برهان بشناسد، این حكیم است, فیلسوف است و نه عارف! عارف آن است كه #علم_حضوری داشته باشد, #علم_شهودی داشته باشد، آن كه ببیند، نه آن ‌كه بفهمد! آن ‌كه بیابد نه آن‌ كه بگوید! آن ‌كه در جان خود احساس تجربه عرفانی داشته باشد، وجود مبارك علی ‌بن ‌ابی‌طالب (علیه أفضل صلوات المصلّین) عالی‌ ترین عارف است كه گفت: «یاَ غَایةِ آمَالِ العَارِفینَ»،[1] درباره خدا فرمود من خدا را نفهمیدم، بلكه خدا را دیدم! از او سؤال كردند آیا شما خدا را دیدی؟ فرمود: «مَا كُنْتُ أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَه»،[2] پس آغاز عالم, مبدأ عالم, توحید عالم را او #دید، نه فهمید! آن ‌كه فهم دارد حكیم است, آن ‌كه می‌بیند عارف است. 🔹 #مولوی ای كه شاگرد #شمس است در دو مرحله دو نوع سخن دارد, اگر حكیمانه بخواهد سخن بگوید، می ‌گوید: ای برادر تو همان اندیشه ‌ای ٭٭٭ مابقی خود استخوان و ریشه ‌ای[3] انسان به جز علم و دانش سرمایه ‌ای ندارد، آنچه می ‌ماند و #ماندنی است ادراك است و فهم است و برهان است و دلیل، ولی وقتی به ذات اقدس الهی می ‌رسد كه او مفهوم نیست تا با علم حصولی درك شود، همین #مولوی شاگرد #شمس, همین مولوی كه می‌ گفت: «ای برادر تو همان اندیشه‌ ای» گفت: «گردن بزن اندیشه را ما از كجا او از كجا»[4] مگر خدا مفهوم است كه به ذهن بیاید؟! مگر خدا مثل شمس و قمر است كه به ذهن بیاید؟! مگر خدا مثل آسمان و زمین است كه با علم حصولی و استدلالی و مفهوم به ذهن بیاید؟! آفت ادراك آن قال ست و حال ٭٭٭ خون به خون شستن محال است و محال[5] 🔹 حكیم می‌ گوید من مطلب نظری را با مفهوم بدیهی می ‌فهمم, فقیه می‌گوید چنین است, اصولی می ‌گوید ‌چنین است, محدّث می ‌گوید چنین است كه مطلب مشكل را با مطلب آسان باید فهمید; یعنی با مقدّمات بدیهی به نتیجه می ‌رسیم، این راه اندیشه است؛ اما ذات اقدس الهی كه مفهوم نیست! خدا كه ماهیت ندارد! او حقیقت هستی خارجی است، او كه به ذهن نمی ‌آید؛ لذا مادامی كه مرز فقه است و اصول است و حكمت است و حدیث است و برهان است و فلسفه, حرف مولوی شاگرد شمس این است: «ای برادر تو همان اندیشه ‌ای»، اما وقتی نسبت به خدا رسید، فرمود: «گردن بزن اندیشه را ما از كجا او از كجا», «آفت ادراك این قیل است و قال ٭٭٭ خون به خون شستن محال است و محال»، شما مفهوم نظری را می‌خواهی با مفهوم بدیهی حل كنی؟! خون را با خون می‌خواهی بشویی؟! آن مشكل نظری را باید از تن بیرون ببری, از ذهن بیرون ببری «از علم به عین آمد و از گوش به آغوش»[6] باید بیرون بروی و مشاهده كنی! مگر می‌شود چیزی كه عین خارجی است مفهوم نیست و ماهیت نیست و به ذهن نمی آید را با ذهن حل كنی؟! [1]. اقبال الاعمال (ط ـ القدیمة)، ج2، ص708. [2]. الکافی (ط ـ الاسلامیة)، ج1، ص98. [3]. مولوی (مثنوی معنوی)، دفتر دوم، بخش9. [4]. غزلیات دیوان شمس، غزل شماره33. [5]. مولوی (مثنوی معنوی)، دفتر سوم، بخش226. [6]. دیوان اشعار حکیم سنایی، غزلیات، غزل شماره 209؛ «دردی که به افسانه شنیدم همه از خلق ٭٭٭ از علم به عین آمد و از گوش به آغوش» #سالروز_وفات_جلال_الدین_محمد_بلخی_معروف_به_مولوی #عرفان_حقیقی #ماندنی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 پیام به همایش شمس تبریزی تاریخ: 1394/07/05 🆔 @a_javadiamoli_esra

مباحث علوم قرآن (28 اردیبهشت) به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیت الله العظمی جوادی آملی در درس مباحث علوم قرآن خود (28 اردیبهشت) اظهار داشتند: #قرآن_شناسی یعنی اینکه بدانیم قرآن چه زمان نازل شده بر چه کسی نازل شده؟ کدام سوره مکی و کدام سوره مدنی است؟ مفاهیمی از قبیل ناسخ و منسوخ چه معنایی دارند؟ اختلاف قرائت چیست و مسائلی از این قبیل؛ بخشی از علوم قرآن، آن علومی است که خود قرآن ادعا می کند که این علم مقدور بشر نیست که بشر خودش بتواند با تلاش و کوشش بفهمد و این را به عهده تفسیر قرار می دهد. ما خودمان نمی توانیم یاد بگیریم ولی به کمک اساتید یاد می گیریم یا اگر #اساتید ما نمی دانستند به کمک #رهبران_الهی و انبیاء یاد می گیریم. آنجا را هم می فرماید: ﴿وَ عَلَّمَکَ مَا لَمْ تَکُن تَعْلَمُ﴾ نه تنها مردم نمی دانند نه تنها اساتید و مدرّسان آنها نمی دانند، پیغمبر هم نمی داند! اگر وحی نباشد و به پیغمبر اعلام نکند او هم نمی داند. ایشان با توصیف روز قیامت خاطرنشان کردند: کسی که پنجاه سال شصت سال هفتاد سال زندگی کرده است تمام اعمال و عقایدش زیر حساب است و در روز قیامت در محکمه الهی قرار می گیرد. این محکمه نه قاضی اش نمونه دارد نه متّهمش ، نه شاهدش و نه کیفرش هیچ نمونه ای در دنیا ندارد. 🔸 استاد برجسته حوزه علمیه قم افزوند: قرآن می فرماید ﴿ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَیْه ‏رَقیبٌ عَتیدٌ﴾ یعنی تمام #دید و #گفتار و #رفتار و #اندیشه_های او تحت حساب است. همچنین می فرماید ﴿مَالِ هذَا الْکِتَابِ لاَ یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَ لاَ کَبِیرَةً إِلاّ أَحْصَاهَا﴾. یعنی در طول این هفتاد سال شاهدهای انسان فرق می کنند. در خلوت و جلوت آنجایی که کسی نبود شاهد ندارد آنجایی که مربوط به امور مالی است یک شاهد خاص دارد مربوط به امور اعتقادی است شاهد مخصوص دارد، اخلاقی است #شاهد_مخصوص دارد، شواهد فراوانی در طول عمر باید داشته باشد. 🔸 ایشان با اشاره به #حرمت_رشوه بیان کردند: وقتی که در قیامت شخص متّهم را سؤال می کنند، این تا می رود انکار بکند، آن دستی که زیرمیزی داد یا رومیزی گرفت، این دست شهادت می دهد؛ تا می رود انکار بکند، آن چشمی که دید خود آن چشم شهادت می دهد؛ تا می رود انکار بکند آن زبانی که بد گفت یا غیبت کرد یا تهمت زد شهادت می دهد، چون «جَوَارِحُکُمْ‏ جُنُودُه» این بیان نورانی حضرت امیر است در #نهج_البلاغه که فرمود تمام اعضاء و جوارح شما سربازان او هستند، او از جای دیگر سربازکشی نمی کند. 🔸 آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به #سوال_و_جواب_قیامت بیان کردند: قرآن می فرماید ﴿وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ﴾ روز قیامت جای سؤال است اما در جای دیگر فرموده که سؤال نمی شود! چرا سؤال نمی شود؟ برای اینکه این ﴿یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ﴾ معلوم است که چه کاره است. این شخص به صورت گرگ درآمده است! از چه کسی سؤال بکنیم؟! وقتی معلوم است که او چه کاره است شما برای چه دارید سؤال می کنید. معظم له با اشاره به دگرگونی #سیمای_انسان در قیامت اظهار کردند: در روایات دارد که عده ای به صورت بوزینه در می آیند به صورت حیواناتی در می آیند که «تَحْسُنُ عِنْدها الْقِرَدَةُ» بوزینه نسبت به آن زیباست، میمون نسبت به او زیباست این در روایت است. این کدام انسان است؟ این انسانی است که تمام ملکاتش درّنده خویی اش بازیگری هایش عیب جویی هایش همه را گذاشته عمری را در این راه حرکت کرده الآن به صورت ملکاتش درآمده است. اینکه ما می گوییم «حیوانٌ ناطقٌ» یعنی حیوانیتش محفوظ است آمده روی ناطقیت، این انسانیتش محفوظ است آمده روی سبعیت. 🔸 ایشان با تاکید بر مسئله #مسخ اظهار کردند: بین گرگ جنگلی و انسانی که به صورت گرگ مسخ شده فرق است زیرا گرگ جنگلی از گرگ بودنش خجالت نمی کشد اما انسان می فهمد که تبدیل به گرگ شده و این برایش خجالت آور است. ایشان ادامه دادند: این مطالب جز در قرآن هیچ کجا یافت نمی شوند. انسان از اساتید و اساتید از انبیا یاد می گیرند اما خود انبیا اگر وحی نبود این مطالب را بلد نبوند. معظم له افزودند: کسانی مانند #آل_فرعون که در دنیا آتش به پا کردند در قیامت خودشان آتش و هیزم جهنم می شوند به همین دلیل فرمود آتش از درون دل است: ﴿نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ٭ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الأفْئِدَةِ﴾ از قلب کافر این آتش در می آید. لینک مطلب: http://news.esra.ir/ https://b2n.ir/q55497 #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra